درباره‌ی واکنش‌ها به یک بیانیه | احمد حیدری
حجت الاسلام احمد حیدری در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
اخیرا بیانیه میرحسین موسوی در تشکر از مردم ایران به خاطر “همبستگی آنان در دفاع از «میهن عزیزمان»” صادر شد و در این راستا گفت: «همبستگی مردم و ایستادگی آنان در برابر دشمن، در عین رنجیدگی‌های عمیق بود. در حالی که فرزندان نظامی ملت شهید یا غافلگیر شده بودند، دوراندیشی ستودنی مردم، نقشه‌های شوم متجاوزان را ناکام گذاشت».
این بیانیه به طور طییعی با عکس العمل‌های مثبت و منفی مواجه گشت که در رابطه با بیانیه و عکس العمل‌ها چند نکته قابل توجه است:
۱. چند روز پیش در یادداشت “لوازم شعار مهم «ای وطن»” آوردم که رهبری در اولین حضور بعد از جنگ دوازده روزه در جمع عموم مردم و در مجلس عزای اباعبدالله، اولین و مهمترین اقدامش را ابلاغ شعار «ای وطن» به مردم و جهان دانست. در ادامه آن یادداشت هم تصریح کردم که این شعار لوازمی دارد که باید شناخته شود و همگان بدان پایبند باشند.
۲. تفسیر شعار «ای وطن» و لوازم آن به عهده همه دلسوزان کشور است و هر شخصیت صاحب نظر و هر جناحی باید تفسیر خود را از این شعار ارائه دهد.
۳. میر حسین هم یکی از شخصیت‌های صاحب نظر همین مردم است و حق دارد تفسیر خود از معنای این شعار و لوازمش را ارائه دهد و تفسیر وی نیز مانند دیگر تفاسیر، باید در تنور نقد امتحان شود و در صورت سربلند درآمدن از تنور نقد، مورد توجه و ملاک عمل گردد.
۴. این که افرادی مانند جناح پایداری یا کیهانیان میرحسین را آماج حمله قرار دهند که چرا با صدور این بیانیه، تفسیر خود از این شعار و لوازمش- که قطعا مقبول آنان نیست- را ارائه داده، دور از انتظار نیست.
۵. میر حسین و دیگر چهره‌های اصلاح‌طلب و غیر اصلاح‌طلب هم مانند همه انسان‌های غیر معصوم، در معرض خطا و اشتباه هستند و باید نقد شوند تا خطای احتمالی آنان آشکار شده و اصلاح گردد. علاقه‌مندان به میرحسین و دیگر چهره‌های سیاسی نباید پروژه «معصوم سازی» را نسبت به آنان اجرا کنند.
۶. بیانیه میر حسین، بیان لوازم کوتاه مدت و دراز مدت شعار «ای وطن» است. او لوازم کوتاه مدت را «اقداماتی سریع و نمادین چون آزادی زندانیان سیاسی و تغییر واضح در رویکردهای رسانه ملی» می‌شمارد و در بیان لوازم دراز مدت نیز نظری را مطرح می‌کند.
امید است لوازم شعار مهم و حیاتی «ای وطن» در ضمن این بحث‌ها روشن شود و با توجه به مقبولیت مردمی، ملاک عمل قرار گیرد تا استحکام پیوند “ملت و حاکمیت”، محکم‌تر و ماندگارتر از پیش گردد.
انتهای پیام
بیانیه نبود. اعلام شورش علیه نظام مستقر بود. حتی اگر بیانیه باشه در وقتی که هدف دشمن براندازی است، این بیانی، بیانیه براندازی بود!