آب شدن یخ دانشگاه شیراز با فعالیت دانشجویان
یکی از اعضای کمپینی دانشجویی که به تازگی در دانشگاه شیراز به راه افتاده در گزارشی که در اختیار انصاف نیوز قرار داد، نوشت: اگرچه کابینه‌ی دکتر حسن روحانی چندی ست که شکل یافته اما وزارت خانه های آموزشی – فرهنگی بیش از سایرین مورد بی توجهی واقع شده است و هنوز سه وزارتخانه آموزش و پرورش، ورزش و جوانان و علوم سکانداری برای هدایتش نیافته است. در این میان باز وضعیت وزارت علوم از باقی قدری نامعلوم‌تر است و با وجود آغاز دانشگاهها هنوز حتی ستاد وزارتخانه روی تدبیر و امید دولت و تغییرات وعده داده شده را ندیده است. در این فضای مبهم که سراسر فرماندهی آموزش عالی و تحقیقات کشور را تسخیر کرده، وضعیت مجموعه های تابعه نیز به همین منوال است و از آنجایی که روسای پیشین دانشگاهها هنوز بر کرسی خویش تکیه زده‌اند، نبود انگیزه و خستگی سالهای پیش رمقی برای فعالیت ایشان باقی نگذاشته است، از جمله دانشگاه شیراز.
برای اساتید دانشگاه نیز مشخص نیست که فضای اعتدال در دانشگاه به کدامین سوی حرکت می کند. در شرایطی که تالم زخمه های اخراج، عدم ارتقا، و بازنشسته شدن بر پیکره ی اساتید دانشگاه تازه است، اعضای هیات علمی نمی دانند سیاست های وزیر آتی علوم در نهایت برای این نابسامانی ها چه اندیشه ای دارد.
اما دانشجویان که متولی پویایی دانشگاهها هستند، سعی کرده‌اند در بستری معتدل به تدریج فعالیت های مطالبه محورانه خود را مطرح کنند و بیشتر در تعیین سرنوشت خویش سهیم باشند. دانشگاه شیراز که در چند سال گذشته سالیان نه چندان خوبی را سپری کرده است و در وقایع ۱۳۸۸ مظلومانه مورد تعدی قرار گرفت و غریبانه کمتر توجهی را به خود جلب کرد و برخی از اساتید برجسته و چهره‌های ماندگارش با برخوردی ناپسند از فضای علمی کنار گذاشته شدند چندی است که فعالیت های خود را در راستای استقرار فضای تدبیر و امید آغاز کرده است.
بنا بر این گزارش، در روزهای اخیر کمپینی از سوی جمعی از دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه شیراز در فضای مجازی شکل گرفته تا از یکی از اساتید شناخته شده ی دانشگاه شیراز که پیشتر (در سال های ۱۳۷۹-۱۳۸۴) عهده‌دار ریاست دانشکده ی مهندسی این دانشگاه بوده برای پذیرش مسوولیت دانشگاه دعوت شود. دکتر سیروس جوادپور دانشیار دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز که از اعتبار و محبوبیتی در میان دانشگاهیان شیراز برخوردار است و تفکرهای متکثر در درون دانشگاه نیز او را به مدیری فهیم، اعتدال‌پیشه و توانمند می‌شناسند، به طوری که در مراسم تودیع، پس از عزل او در سال ۱۳۸۴ علی رغم انتخابش از سوی ۹۵ درصد از اساتید دانشکده مهندسی، تمامی فعالین دانشجویی از کانون های فرهنگی و نشریات دانشجویی گرفته تا تشکل های انجمن اسلامی و بسیج و همچنین نمایندگی نهاد رهبری از مدیریت او به نیکی یاد کردند. وی همچنین مسوولیت تاسیس دانشگاه یاسوج و تاسیس دانشکده ی شیمی، نفت و گاز را نیز در کارنامه ی خود دارد.
انتهای پیام
