تقابل شدید جبهه پایداری و نواصولگرایان

حمید شجاعی در آرمان ملی نوشت: بررسی روند تحولات سیاسی و اجتماعی در جامعه ایران بعضا می‌تواند در تحلیل بسیاری از اتفاقات و علل و عوامل بروز آنها کمک شایانی کند. در همین راستا امروز که صحبت از نارضایتی جامعه از روندهای موجود مطرح می‌شود نیز اگر نوعی بازگشت و بازخوانی از روند تحولات سیاسی که طی چند سال گذشته در جامعه رخ داد داشته باشیم به‌راحتی می‌توان به علل و دلایل بروز چنین شرایطی پی برد. شاید اگر از هر چهره اصولگرا یا حامیان این جریان پرسیده شود که کدام انتخابات برایشان بیشتر قابل قبول و خوش یمن بوده است آنها به دو انتخابات مجلس یازدهم در اسفند ۹۸ و ریاست‌جمهوری سیزدهم در خرداد ۱۴۰۰ اشاره می‌کنند. جایی که در غیاب رقیب سنتی انتخاباتی یعنی اصلاح‌طلبان به‌راحتی توانستند کرسی‌های مجلس و در ادامه ریاست جمهوری را از آن خود کنند. چنانکه پس از پیروزی سیدابراهیم رئیسی در انتخابات ۱۴۰۰ همگان بر این نکته متفق‌القول بودند که با گرفتن دولت دیگر پروژه حاکمیت یکدست کامل و کلید خورده است. از همین رو عده‌ای معتقد بودند که شاید با این یکدستی امورات کشور در حوزه‌های مختلف به‌راحتی و سهل‌الوصول‌تر انجام شود و مسائلی که در آن شاهد اختلافاتی میان دستگاه‌ها و قوا بودیم با هماهنگی بیشتری پیش برود. اما دولت و مجلس اصولگرا و انقلابی که انتظار می‌رفت چند سال با یکدیگر تعامل مثبت داشته باشند و یکدیگر را حمایت کنند ؛ ماه عسل‌شان ۶ ماه بیشتر طول نکشید و پس از آن اختلافات سر باز کرد. اختلافاتی گاه عملکردی و کارکردی در بدنه دولت و مجلس مثل عملکرد نه چندان موفق برخی وزرا که منجر به سؤال یا استیضاخ آنها می‌شد یا اختلافات درون جریانی که بعضا نمود بیرونی پیدا می‌کرد و نمود عینی خود را در تقابل مجلس و دولت نشان می‌داد. چنانکه طی چند ماه اخیر شاهد افزایش انتقادات بهارستان‌نشینان به ساکنان پاستور بودیم و بارها صحبت‌هایی از لزوم تغییرات در دولت و استیضاح برخی از وزرا مطرح شد. هر چند که به نظر می‌رسد اختلاف نظر میان دولت و مجلس بیش از اختلاف‌نظر دو قوه؛ یک اختلاف درون اصولگرایی میان طرفداران پایداری که این روزها در دولت کم هم نیستند و نواصولگرایان به رهبری قالیباف باشد.

تقابل نواصولگرایان- جبهه پایداری

بروز تحولات اجتماعی و ناآرامی‌های اخیر در جامعه باعث شد تا شاهد رویکردهایی اصلاح‌گرایانه و گفت‌وگومحور از سوی برخی مقامات همچون محمد باقر قالیباف رئیس مجلس باشیم. امری که اساسا به مذاق پایداری‌چی‌‌ها خوش نیامده و همراه با رسانه‌‌هایشان به قالیباف و سایر مقامات و چهره‌هایی که از لزوم اصلاح روندها سخن گفتند حمله کرده‌اند. این در حالی است که اگر نگاهی به بیشتر دستگاه‌ها داشته باشیم می‌بینیم که از دولت گرفته تا مجلس و … چهره های منتسب به جبهه پایداری در آنها حضور داشته و همین اتفاق باعث شده تا روندها و عملکردها بر مبنای رویکردهای آنها پیش برود. چنانکه برخی با پرداختن به تاثیر سعید جلیلی در پشت پرده دولت معتقدند که گرچه او در دولت نیست؛ اما تاثیراتش در تصمیم‌گیری‌ها می‌توان به وضوح احساس کرد. چه اینکه شاید همین نفوذ محسوس پایداری‌ها در دولت باشد که برخی نواصولگرایان و اصولگرایان اعتدالی را به میدان آورده تا نسبت به برخی تاکتیک‌ها و رویکردهای دولت خصوصا در جریان اعتراضات اخیر را متأثر از این جبهه تندرو سیاسی است هشدار دهند. آنچنان که طی روزهای اخیر نه‌تنها چهره‌هایی چون قالیباف از ضرورت بازنگری در روش‌های حکمرانی سخن گفته‌اند که حتی ضرغامی وزیر میراث فرهنگی دولت نیز که از قضا مغضوب این طیف نیز هست از ضرورت اصلاح و بازنگری در روش‌ها حرف زده است. نوع برخورد اخیر رئیس مجلس با برخی وزرای دولت همچون فاطمی امین (زیر صمت)، اوجی(وزیر نفت)، خاندوزی (وزیر اقتصاد) و میرکاظمی (رئیس سازمان برنامه و بودجه) به‌خوبی نشان می‌دهد که قالیباف و نواصولگرایان درصدند که دولت را از سمت‌وسوی برخی تندروی‌های پایداری‌چی‌ها به‌سمت روند اصلاح امور بکشانند. به‌‌نظر می‌رسد اصولگرایان از هم اکنون به تکاپو افتاده‌اند تا دولت رئیسی را در مسیری متفاوت از مسیر فعلی قرار دهند یا در حالتی بدبینانه اگر چنین اتفاقی رخ نداد فضا را به‌سمت تغییر در مجلس و دولت آینده ببرند و تندروهای این جریان را به حاشیه برانند.

جریان اصولگرا ناگزیر از پوست‌اندازی است

یک فعال سیاسی اصولگرا در خصوص اختلافات داخلی در این جریان اظهارداشت: اختلاف بین اصولگرایان ، اختلاف امروز و دیروز نیست و این اختلاف به صورت جدی از سال ۸۴ و جریان آقای احمدی‌نژاد شروع شد. محمد مهاجری به «آرمان‌ملی» گفت: آقای احمدی‌نژاد یک بمبی وسط جریان اصولگرا منفجر کرد و کل جریان اصولگرا در ۱۷سال گذشته نتوانسته خسارت‌‌های ناشی از آن انفجار را جبران کند. احمدی‌نژاد عده‌ای را طرفدار خود کرد و کاری کرد که جنگی بین جریانات اصولگرا شکل گرفت. اما دولت آقای رئیسی و تفکرات و تصورات ایشان و روش‌هایی که اجرا می‌کند کاملا روش‌های جبهه پایداری است. وی افزود: طبیعی است که بخش دیگر این جریان یعنی جریان آقای قالیباف هم با دولت و هم با جبهه پایداری مخالف است. مخالفتش با دولت نیز از این باب است که دولت را نزدیک به جبهه پایداری می‌بیند. این فعال رسانه‌ای بیان کرد: بنابراین می‌بینید که آقای قالیباف نیز در چند برخورد اخیرش با وزرا خیلی تند برخورد کرده است. حال ببینید که به صورت غیر علنی خیلی بیشتر است. در واقع یک رقابتی بین آقای قالیباف از یک طرف و دولت آقای رئیسی به اضافه جریان جبهه پایداری از طرف دیگر در جریان است و بالاخره تصور می‌کنند که در جریان اصولگرا به جز این دو مجموعه کس دیگری نیست. مهاجری اظهار کرد: من برخوردهای آقای قالیباف را حتی آنجا که می‌گوید ما دنبال اصلاحاتیم بیشتر انتخاباتی می‌بینم. گرچه بعید هم نیست که آقای قالیباف اقداماتی هم بکند و دنبال آن هم باشد. حتی شاید یک موفقیت‌های نسبی هم به‌وجود آید. وی در خصوص تاثیرات سعید جلیلی در دولت نیز بیان کرد: روشی که آقای جلیلی در برجام داشت در این دوره هم همان روش‌ها را به آقای رئیسی گفت. مهاجری تصریح کرد: اتفاقات حدود ۵۰ روز اخیر قطعا در آرایش سیاسی کشور تاثیر خواهد گذاشت. اگر سیستم سیاسی به این نتیجه برسد که در انتخابات آینده مشارکت گسترده باشد؛ قطعا جریان اصولگرا ناگزیر از یک پوست‌اندازی برای کشاندن مردم پای صندوق رای و حضور با رای بالا در مجلس است.

انتهای پیام