«آمدنیوز»ها از کجا می‌آیند؟
حاشیه‌سازی اخیر کانال تلگرامی «آمدنیوز» علیه رییس قوه قضاییه بار دیگر نام این رسانه «مشکوک» را نقل محافل سیاسی و رسانه‌ای کرد. این بار به‌واسطه حساسیت بالای موضوع مسوولان ارشد دولت، قوه قضاییه و نهادهای امنیتی کشور در برابر مطالب مطرح‌شده از سوی این رسانه موضع‌گیری کرده و مطالبی که از سوی «آمدنیوز» علیه رییس قوه قضاییه و خانواده‌اش مطرح‌شده بود را تکذیب کردند. با نگاهی به موضوع اخیر و همچنین موارد مشابه دیگری که در ماه‌های اخیر از طرف این رسانه مطرح‌شده است می‌توان همان شگرد قدیمی رسانه‌ای را مشاهده کرد که بر مبنای آن در بین خبرها و افشاگری‌های صحیح اخبار و سوژه‌های غیرواقعی و یا بزرگنمایی شده را نیز نشر می‌دهند. در این شیوه ابتدا با خبرهای صحیح، همدلی و اعتماد مخاطب را نسبت به خود جلب کرده و پس از آن در مرحله‌ی بعد مطالبی غیرواقعی و یا با بزرگنمایی که در راستای اغراض سیاسی تیم مدیریتی یک رسانه است منتشر می‌شود.
شاید پرسش مهم درباره‌ی «آمدنیوز» این باشد که ریشه‌ها و علل تأثیر آن در سطح جامعه چیست؟ اگر بخواهیم بی‌تعارف باشیم باید بپذیریم که این کانال تلگرامی «مشکوک» بیشتر از آنچه در تبلیغات رسمی بیان می‌شود بر متن جامعه تأثیر داشته است و همین واکنش‌های گسترده‌ی اخیر را می‌توان نشانگر همین تأثیر دانست. برای یافتن علل و ریشه‌های اثر قابل‌ملاحظه‌ی این رسانه بر جامعه می‌بایست در یک نگاه کلی‌تر به فعالیت‌های آن بنگریم.
جدا از نوع و کیفیت فعالیت‌های «آمدنیوز»، این کانال تلگرامی را می‌توان ذیل فعالیت رسانه‌ای افشاگرایانه تقسیم‌بندی کرد. علت افزایش قابل‌ملاحظه‌ی توجه جامعه به آن نیز دقیقاً به همین نکته بازمی‌گردد. افشاگری و فعالیت‌های رسانه‌ای که در این طبقه‌بندی قرار می‌گیرند اصولاً با استقبال و توجه مخاطب همراه می‌شوند و می‌توان گفت علت اساسی استقبال از آمدنیوز همین موضوع است. در سال‌های دورتر در رسانه‌های فعال در داخل کشور نیز فعالیت رسانه‌ای به شیوه افشاگرانه را شاهد بودیم. رسانه‌هایی همچون «بازتاب» و «آینده نیوز» باوجود تفاوت‌های روشنی که با شیوه فعالیت «آمدنیوز» داشتند از نگاه کلان ذیل همین طبقه‌بندی قرار می‌گرفتند. در سال‌های نزدیک‌تر نیز یاشار سلطانی با افشای پرونده «املاک نجومی» یک‌بار دیگر شانس فعالیت رسانه‌ای با این سبک و سیاق را امتحان کرد. در این دو مثال نیز شاهد آن بودیم که فعالیت‌های رسانه‌ای افشاگرایانه‌ای که انجام می‌شد با استقبال جامعه روبرو شده و تأثیر قابل‌اعتنایی بر فضای سیاسی – رسانه‌ای کشور داشت.
پرسشی که این روزها مطرح می‌شود این است که باید با «آمدنیوز»ها چه کرد؟ برخی بر این عقیده‌اند که باید به سراغ سیاست «بگیروببند» رفت و افراد بسیاری را به بهانه‌ی ارتباط با «رسانه‌ی معاند» بازداشت کرد، گروهی از فیلترینگ تلگرام می‌گویند زیرا فعالیت این کانال بر این بستر است و برخی نیز به‌اصطلاح خودشان پیشنهاد «روشنگری و بصیرت افزایی» در برابر «ترفندهای رسانه‌ای دشمن» را روی میز می‌گذارند.
به نظر می‌آید که برای یافتن راه‌حل چگونگی مواجهه با «آمدنیوز» و افشاگری‌های غرض‌ورزانه‌ی آن ابتدا باید به این پرسش پاسخ دهیم که سرنوشت رسانه‌های داخلی افشاگر چه شد؟ رسانه‌هایی همچون «بازتاب»، «آینده‌نیوز»، دوره‌ی اول فعالیت سایت «تابناک»، «معماری نیوز» و… و همچنین فعالان رسانه‌ای همچون فؤاد صادقی، علی غزالی، یاشار سلطانی و… به چه سرنوشتی دچار شدند؟
پاسخ به این پرسش این نتیجه را به همراه خواهد داشت که یگانه راه مقابل با تحرکات رسانه‌ای همچون فعالیت‌های «آمدنیوز» اعتماد به نیروهای رسانه‌ای درون نظام است. عدم وجود فضای آزاد رسانه‌ای، مصونیت برخی نهادهای قدرت از نقد و واهمه‌ی نابجای برخی از تصمیم گیران، که نظام سیاسی مستقر را همچون نهالی لرزان می‌پندارند سبب آن شده است که رسانه‌هایی که قصد فعالیت ذیل چارچوب‌های قانونی کشور را دارند تبدیل به رسانه‌هایی خنثی شده و یا مانند مثال‌های ذکر شده به‌قدری دچار دردسرهای گوناگون حقوقی و امنیتی شوند که عطای کار را به لقایش ببخشند. از طرف دیگر همین امر سبب سوءاستفاده‌ی رسانه‌هایی شده است که اغراض سیاسی و بعضاً انتقام‌گیری را چاشنی فعالیت‌های رسانه‌ای خود کرده‌اند.
کوتاه‌سخن آن‌که مواجهه با پدیده‌هایی همچون «آمدنیوز» نه انتظامی است و نه از نوع برخورد سخت و امنیتی، برای مقابله با جوّ ناسالمی که چنین رسانه‌هایی در سطح جامعه ایجاد میکنند راهی جز اعتماد به فعالان رسانه‌ای و رسانه‌هایی که نشان داده‌اند باوجود تمامی نقدهایشان به اصحاب قدرت خواسته‌ای جز توجه همگان به «اجرای بدون تنازل قانون اساسی» نداشته و برخلاف «آمدنیوز»ها منافع ملی را فدای انتقام‌گیری‌های شخصی و سیاسی نمی‌کنند وجود ندارد. این اعتماد به اهالی رسانه آن هنگام درصحنه‌ی عمل مشاهده خواهد شد که نوع مواجهه‌ی مسوولان کشور با آنها تغییر کرده و به‌جای تهدید و تحدید رسانه‌ها، حتی شاهد تفسیر قوانین به سود متهمانِ عرصه‌های رسانه‌ای باشیم.
انتهای پیام
تفسیر این کانال از منافع ملی خیلی واضح تر هستش تا بعضی از آقایون
زمانی که مقامات مختلف حکومتی در رابطه با اختلاسهای افشا شده عنوان میکنند که اینها جزئی از فساد های مالی است و برای عدم تشویش اذهان مردم فسادهای بزرگتر افشا نمیشود ، طبیعی است که اخبار آمد نیوز بر جامعه تاثیر میگذارد ، چرا این سایت مشکوک است هم معلوم نیست !
خلاصش کن .دروغ نگویند تا امدنیوزها بوجود نیایند…..
انصاف، هر وقت اصحاب قدرت و ثروت و مافیای آنها از صدر تا به ذیل، خود را از تقدس رها کردند؛ هر وقت رسانه های داخلی بدون واهمه، فسادها و مفسدهای آنها را افشا کردند؛ هر وقت فاسدها و مفسدهای در اختیار دارندگان قدرت و ثروت از هر طیف و دسته و باند و جناح، تسلیم قانون شدند؛ و هر وقت اینان، خود را آسمانی و فراتر از قانون ندانستند؛ مطمئن باش که رسانه های به زعم شما مشکوک، بوجود نخواهند آمد، یعنی دیگر فلسفه ای و فضایی برای اینگونه فعالیت ها وجود نخواهد داشت که پدید بیایند.
مشکوک کدومه پدر بیامرز ؟! چرا خودتونو به اون راه مى زنید ؟! طرف صراحتاً آراء امام خمینى – بعنوان بنیانگذار – را قبول داره ، به اهداف انقلاب و نظام اعتقاد داره، اما چون بر خلاف سایر منتقدین – کدام منتقد ؟! – از کسى واهمه نداره و ایضاً تحمل اینهمه خرابى و گند کارى را نداره و بدون ملاحظه افشاء گرى میکنه ، از دید آقایون میشه ضد انقلاب و عامل سرویسهاى اطلاعاتى ! حالا نویسنده یا همفکران عزیزش کلاه خود را قاضى کنند و ببینند این رسانه تا کنون چند تا افشاگرى کرده? و هم صحت داشته?چرا باید مورد نفرت ملت قرار بگیره ؟!
اینکه همه هول شدن ، مشکوکه ، نه؟!!!