گشادترین کلاه تاریخ! احمد زیدآبادی

احمد زیدآبادی، روزنامهنگار و تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی تلگرامی نوشت: «در روزگاری که گرایش “چپ” هژمونیک بود، خاطرهای از گفتگوی روحانیون زندانی در دوران پهلوی نقل میشد که هدف از بیان آن، تمجید از زندهیاد سید محمود طالقانی و مذمت مرحوم هاشمی رفسنجانی بود!
نمیدانم اصل قصه واقعی است یا اینکه از جعلیات اهل سیاستزدگی است.
طبق نقل شایع، روزی روحانیون زندانی در اوین با هم گعده کرده و این پرسش را بین خود در میان گذاشته بودند که اگر آنها مجبور به زندگی در کشوری جز ایران شوند، کجا را انتخاب خواهند کرد؟
باز طبق همان نقل، مرحوم هاشمی میگوید که آمریکا را انتخاب خواهد کرد، اما مرحوم طالقانی گزینهاش چین بوده است!
نشر دهندگان این قصه قصدشان این بود که بگویند مرحوم طالقانی هوادار برابری اقتصادی هرچند فقیرانه، اما هاشمی حامی سرمایهداری بوده است.
ارادت من به مرحوم طالقانی بسیار است. بزرگترین درسهای زندگی را از او آموختهام. اما اگر این قصه صحیح باشد نشانگر این است که تبلیغات سوسیالیستی در آن زمان تا چه اندازه وسیع و گمراهکننده بوده است تا جایی که شخصیت آزاده و منصفی چون طالقانی را هم به اشتباه انداخته است.
اگر به فرض طالقانی ناگزیر به زندگی در چین در دورهٔ مائو و یا حتی پس از آن میشد با روح بلند و روحیهٔ آزادمنشی که داشت، استبداد سیاه حاکم بر جمهوری خلق چین را لحظهای تاب نمیآورد و علیه آن طغیان میکرد. نتیجهٔ طغیان هم حبس ابد یا سر به نیست شدن یا اعدام بود.
استبداد سیاسی به بهانهٔ عدالت اقتصادی گشادترین کلاهی است که در تمام طول تاریخ تحت عنوان “عدالتخواهی” بر سر نوع بشر گذاشتهاند! بنیان عدالت اجتماعی، آزادی سیاسی است. بدون دفاع از آزادی حرف از عدالت زدن فریبکاری محض است!»
انتهای پیام





اشتباه میفرمایید…درعدالت اقتصادی ، آزادی تا حدودی محدود میشود…چرا که بخشیدن موثر (انفاق) چنین اقتضاء میکند :
لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ ﴿۹۲﴾ آل عمران
حال یا بدست خود و با ایمان به قیامت و پاداش اخروی انجام میشود یا با اجبار حکومتی عدالت گستر…