پیشنهادی به اصولگرایان دربارهی میرحسین

کانال تلگرامی ماشینتحریر نوشت:
در تاریخ پرچالش این سرزمین، کمتر مدیری را میتوان یافت که در دشوارترین روزهای جنگ، با صلابت، صداقت، و بیادعایی قدم برداشته باشد. مهندس میر حسین موسوی از جمله چهرههاییست که خاطرهاش در ذهن ملت با تجربهی زیستهی مدیریت سالم و عملکرد شجاعانه در دوران دفاع مقدس نقش بسته است. او در قامت نخستوزیری، نهتنها سنگر اقتصاد را نگه داشت، بلکه الگویی از مدیریت خالصانه و بیحاشیه را به یادگار گذاشت.
این روزها برخی خبرگزاری ها کینه می پر اکنند.
اصولگرایی، اگر بنا بر اصول است، باید زبان احترام را پاس دارد بهویژه در مواجهه با چهرههایی که نقش خود را در برهههای بحرانی ایفا کردهاند. تکریم موسوی، نه از سر مصلحت سیاسی، بلکه بهمنزلهی بزرگداشت یک سلوک اخلاقی و مدیریتیست که هنوز هم میتواند درسآموز باشد.
در بسیاری از فرهنگهای آفریقایی، وقتی میخواهند کسی را به شنیدن نصیحت یا پذیرش دیدگاهی دعوت کنند، اول از همه خوبیها و شرافتهای آن شخص را برجسته میکنند. این نه از سر چاپلوسی بلکه از منطق انسانیِ احترام است: اگر میخواهی کسی گوش کند، باید اول نشان دهی که دیده شده، شناخته شده، و در چشم تو دارای ارزش است.
مثلاً در سنتهای اشانتی در غنا یا بامبارا در مالی، حکمت و نصیحت همیشه با داستان و ستایش آغاز میشود. بزرگترها ابتدا درباره شجاعت یا مهارتهای مخاطب حرف میزنند، بعد به آرامی مسئله را مطرح میکنند. این روش ایجاد گفتوگوست، نه تقابل.
اینجا نکتهی طلایی همانست «شما که عقلتان کمتر از قبایل آفریقا نیست» این دعوتیست به روش گفتگو که هم انسانیست و هم کارآمد.
پس اگر اصولگرایان بخواهند در مسیر گفتوگوی ملی قدم بردارند، شاید بهتر باشد از همین اصل ساده آغاز کنند: پیش از نقد، پیش از مطالبه، باید حقیقت وجودیِ طرف مقابل را ببینند، بشناسند، و بگویند که میبینند.
شخصی که سالها در حصر است و همچنان از خواست رفع محدودیت برای خود سخنی نمیگوید، شایستهی احترامیست دوچندان. او اگر امروز هم نمیطلبد، ما باید به طلب بایستهی عدالت گوش بسپاریم.
پیشنهاد میشود رئیسجمهور محترم، آقای دکتر پزشکیان، با روحیهای ملی و اخلاقمدار، دیداری با مهندس موسوی ترتیب دهد. این ملاقات، نهتنها نشانهای از سعهی صدر در قدرت سیاسی، بلکه گامی کوچک در مسیر درمان زخمهای تاریخیست که هنوز التیام نیافتهاند.
انتهای پیام