انتقاد به جنگ نیابتی سووشون با ساترا

محمد تاجیک، خبرنگار سینمایی، در یادداشتی اینستاگرامی با عنوان «یک انتقاد دلسورانه» نوشت:
خانم آبیار فیلمساز مهمی است و آقای قاسمی و خانم آبیار از دوستان قدیمی من هستند. یک متن مشترک در بسیاری از صفحات اینستاگرامی در اعتراض به ساترا منتشر شده که منبع اصلی آن مشخص نیست. چنین متنی طبیعتا باید از سوی روابط عمومی سریال و یا نماوا منتشر میشد نه بر اساس شنیدهها.
احتمالا دست اندرکاران سریال سووشون نخواستهاند یک منازعه مستقیم با ساترا داشته باشند و به نوعی با این نوع خبر رسانی یک نوع جنگ نیابتی با ساترا را آغاز کردهاند. اما با این سبک از اطلاع رسانی یعنی پوشش گسترده در پیجهای اینستاگرامی، دقیقا مشخص است که این خبر از سوی عوامل سریال سووشون به این رسانهها داده شده است و احتمالا سوژه به دست رسانههای ارزشی مدافع ساترا میدهد.
یا باید یک رسانه، به شکل اختصاصی چنین تحلیلی را منتشر میکرد و بعد رسانههای دیگر آن را منتشر میکردند و یا به صورت رسمی توسط روابط عمومی نماوا و یا سریال چنین متنی منتشر میشد.
حق طبیعی و درست عوامل سریال سووشون است که به برخوردهای سلیقهای ساترا اعتراض کند و البته چه بهتر که قواعد منطقی اطلاع رسانی را رعایت کند.
متن منتشر شده
متن مورد اشارهی تاجیک با تیتر «تلاش ساترا برای توقیف «سووشون»!؟ / دشمنی با اقتباس یک اثر ملی-میهنی» که در تعداد زیادی از صفحات سینمایی در اینستاگرام و کانالهای تلگرامی منتشر شده در پی میآید:
«آیا نهادهای نظارتی بازیچهی اهداف مغرضانه ساترا میشوند؟
شنیدهها حاکی از آن است که مدیران ساترا یک نسخه پنج دقیقهای تقطیع شده و مغرضانه از سریال سی قسمتی «سووشون» آماده کردهاند و با تقدیم آن به مقامات و مراجع نظارتی در پی جلوگیری از پخش این سریال هستند.
پروندهسازی و ارائه یک ویدیو پنج دقیقه به جای دوهزار دقیقه محتوای اصلی تلاشی جهتگیری شده برای تخریب سریالی است که برای تحقق هویت ملی و تاریخ استعمار در کشور، تولید و آماده پخش شده است.
«سووشون» به کارگردانی نرگس آبیار از رمان ماندگار سیمین دانشور ساخته شده است؛ همان رمانی که در پنجاه و شش سال گذشته همواره مورد فخر ایران زمین در سراسر جهان بوده است و مورد توجه چهرههای فرهنگی و هنری چه در ایران و چه در سطح بینالمللی قرار گرفته است.
این اولین آزمون جواد رمضاننژاد مدیر تازه ساترا است و هنوز معلوم نیست مدیر تازه ساترا در برابر هجمهها چه میکند؟ راه تعامل با صاحبان فرهنگ را درپیش میگیرد یا …؟»
انتهای پیام