نامه مسعود کیمیایی به بهمن فرمان‌آرا
روزنامه ی شرق، نامه ی سرگشاده ی مسعود کیمیایی کارگردان سینما به بهمن فرمان‌آرا، دیگر کارگردان پیشکسوت را منتشر کرده که در پی می آید:
«بهمن عزیزم؛ سال‌های رفته ما همه مشترک است. عمری پیوسته که پاسدار زیبایی و تعهد بوده است از اینکه داریوش و سپس تو و می‌دانم ما … با هم دویده‌ایم و از نفس نیفتاده‌ایم همان است که در امتداد دانسته‌های خود هستیم، از جان و روح همیشه تهدیدشده ما می‌آید، سپاسگزارم که در این هوای گره‌خورده و ناپاک، با وجودی تابناک که از سر مهر می‌آید کنار هم می‌مانیم.
ما سال‌هاست درد یکدیگر را تحمل می‌کنیم. خوشا که در شهر با آن هوای مسموم و مرگ‌زا یکدیگر را ملاقات می‌کنیم و لبخند می‌زنیم و هراسی نداریم و از عشق می‌گوییم. ما در دل باد با شعله‌ای در توانمان روشنایی داریم. ما هیچ‌گاه لبخندهای متقلب نداشتیم و عشق به این سرزمین وسیع و اجدادی در ما ساکت و خاموش نشد.
بهمن عزیز! من با دلهره و ترس و فقر به دنیا آمدم؛ مضطرب زندگی کردم و در مصیبت‌های فراوان و سیاه، دلداده و شادمان راه رفتم. ما با هم بودیم. آنچه نوشتیم و ساختیم سند لیاقت ما شد. سند لیاقت ما مردم‌اند. مردم به یاد می‌آورند که لبخندهای دردناک ما هم ممیزی می‌شد.
بار دیگر در این دمادم عمر می‌خواهم … خدا بخواهد یکی، دو فیلم با سینما و خودم تنها باشم. سپاس از تو و یارانم که رفاقت را با تعهد عشق کردید. در این سیل رفتگی عمر صدای دوست به‌ملکوت‌رفته ما می‌آید. عباس کیارستمی را دلتنگیم. ما سال‌هاست درد یکدیگر را تحمل می‌کنیم.»
انتهای پیام
