ظریف افراطیون سوریه و هاشمی اسد را متهم می داند

دکتر جواد ظریف وزیر امور خارجه با محکوم کردن استفاده از سلاح شیمیایی، به برخورد دوگانه ی غرب با استفاده از سلاح شیمیایی از جمله سکوت آنها در قبال غیرنظامیان سردشت و حلبچه؛ در اهداف غربی ها برای حمله به سوریه تردید کرد و نوشت: به ویژه آنکه این بار با توجه به شرایط میدانی و اسناد موجود، احتمال ارتکاب این جنایت توسط گروه های افراطی بسیار بالاتر است. این در حالی است که سخنان دو روز گذشته ی هاشمی رفسنجانی، نشان از نگاه متفاوت وی و متهم دانستن تلویحی بشار اسد است.

به گزارش خبرنگار انصاف نیوز، هر چند می توان این اختلاف نظر را طبیعی خواند، اما در مورد مساله ی استراتژیکی مانند موضوع سوریه، سخنان هر یک از دولتمردان ایرانی می تواند پیامی سیاسی و تاثیرگذار در تحولات منطقه داشته باشد. دکتر ظریف صبح جمعه در یادداشتی در صفحه ی فیسبوک خود ضمن نظرسنجی از مردم، نوشت که طبق اسناد موجود احتمال اینکه افراطیون دست به سلاح شیمیایی برده باشند بسیار بیش از دولت اسد است و این یعنی جمهوری اسلامی اصل بهانه ی غرب را رد می کند.

متن کامل یادداشت آقای ظریف به این شرح است:
«دوستان سلام. صبح جمعه شما بخیر. صرف نظر از روابط ایران و سوریه، تحولات اسف بار اخیر یک پرسش اساسی که سال هاست دغدغه فکری بنده است را مجددا مطرح می کند که آیا در جهان کنونی می توان اهداف انسان دوستانه و یا حتی اهداف سیاسی را از طریق جنگ و عملیات نظامی به پیش برد؟ چند محور برای فکر کردن:
۱- استفاده از سلاح شیمیایی بدون توجه به عاملین آن یک جنایت است و باید محکوم شود. این موضع قطعی و بدون ابهام ایران است. اما آیا دیگران که زیاد هم سروصدا می کنند، زمانی که غیرنظامیان سردشت و حلبچه هدف بودند و جنایت کار هم مشخص بود همین موضع را داشتند؟ پس باید با دیده تردید به اهداف شان نگاه کرد. به ویژه آنکه این بار با توجه به شرایط میدانی و اسناد موجود، احتمال ارتکاب این جنایت توسط گروه های افراطی بسیار بالاتر است.
۲- کشتار و سرکوب و خشونت و افراط جنایاتی نابخشودنی است و همه باید طرف های درگیر را وادار کنند که هرچه سریعتر از طریق مذاکره این وضعیت اسف بار را خاتمه دهند. اما آیا تهدید به حمله نظامی راه حل است یا مبنای مشکل؟
۳-آیا آن طور که آمریکایی ها می گویند واقعا «همه انتخاب ها روی میز است»؟ یعنی هر کشوری که زور دارد این انتخاب را دارد که تهدید به حمله نظامی کند؟ یا اینکه استفاده و تهدید به استفاده از زور خلاف مبانی و اساس حقوق بین الملل جدید است؟
۴- آیا می توان برای مقابله با یک عمل خلاف حقوق بین الملل یا حتی یک جنایت، یک قاعده آمره حقوق بین الملل (ممنوعیت توسل به زور) را نقض کرد؟
۵- اصولا چرا منشور ملل متحد جنگ و تهدید به آن را ممنوع کرده است؟ آیا این یک خیالبافی حقوقی است یا بیان یک واقعیت سیاسی؟ به عبارت دیگر آیا در قرن بیستم و بیست یکم جنگ ابزار کارآمدی برای پیشبرد سیاست خارجی یا اهداف انسان دوستانه است؟ یا اینکه چون جنگ کارآمدی ندارد ممنوع شده است؟
۶- آیا می دانید که در ۱۰۰ سال اخیر، اکثریت قریب به اتفاق (نزدیک ۸۵ درصد) کشورهایی که جنگ ها را (با توهم برتری نظامی و امید پیروزی) شروع کرده اند یا نابود شده اند و یا لااقل نتوانسته اند به اهداف خود برسند؟
و …. به امید پیشگیری از یک ماجراجویی فاجعه بار دیگر».

از سوی دیگر، روز چهارشنبه آنچه خبرگزاری ها منتظر کردند حاکی از این بود که آقای هاشمی رفسنجانی در دیداری با ابراز نگرانی از آینده مردم سوریه که در تهدید حملات داخلی و خارجی قرار دارند، گفت: انتظار از عقلای جهانی و حاکمان کشورهای قدرتمند این است که گره‌ای را که با دست در مذاکرات باز می‌شود، به جنگ و دندان نکشانند. هم بمباران شیمیایی و هم بهانه آن برای به زحمت انداختن مردم سوریه، هیچ توجیه سیاسی و انسانی ندارد.

اما روز پنج شنبه آقای هاشمی دیداری دیگر داشت که پس از آن نعیمه اشراقی نوه امام خمینی(ره) در فیسبوک خود نوشت: «آقای هاشمی رفسنجانی در ماقات با جمعی از مردم استان اصفهان در حسینیه جماران که ساعتی پیش انجام شد در ارتباط با بمباران اخیر سوریه سخنانی بدین مضمون ایراد کرد: دولتی که ملت خود را بمباران شیمیایی کند عواقب سخت آن را خواهد دید همانگونه که صدام در بمباران حلبچه ننگ ابدی را بر خود خرید و دچار چنین سرنوشت هولناکی شد.»

در خبرهای رسمی منتشر شده از این جلسه البته جمله ی هاشمی کمی تغییر و کوتاه تر شده است. به گزارش ایسنا، هاشمی با بیان اینکه «بمباران شیمیایی مردم شوخی نیست»، گفت: چهره صدام با این کار برای دنیا روشن شد و به همین دلایل مورد تهاجم بود که سایه این موضوع امروز بر سر سوریه افتاده است.

انتهای پیام