یادداشت مهم میرسلیم درباره ی انتخاب شهردار تهران
سید مصطفی میرسلیم، وزیر ارشاد دولت هاشمی تصریح کرد: شایسته است در انتخاب شهردار واجد صلاحیت، به گرایش مردم هوشمند و تیزبین
تهران و اعتماد کمی که در انتخابات اخیر به برخی از شخصیتها، علی رغم
تبلیغات گسترده و پرهزینه و با بوق و کرنای آنها، ابراز داشته‌اند توجه
شود.
به گزارش انصاف نیوز، میرسلیم با ارسال یادداشتی به مدیرمسئول روزنامه اطلاعات نوشت: مصاحبه جناب آقای مسجد جامعی را دیروز خواندم و حیفم آمد به استقبال ایشان نشتابم. ایشان جرأت کرده بود در فضای بسته‌ای که از نظر تبلیغاتی شهردار برپا کرده است مطالب برحقی را بیان کند. اعضای شورای شهر تهران باید به عمق آن مطالب توجه کنند و در انتخاب شهردار تهران فریب ظواهر را نخورند تا در حق مردم تهران ظلم نشود و ان‌شاءالله با ترکیب جدید شورای شهر خیرات و برکات ماندگار و پایدار نصیب تهرانیان شود.
***
اهمیت ریاست جمهوری و مراسم تنفیذ و تحلیف و اخذ رأی اعتماد برای دولت او نباید ما را از وظیفه بسیار حساسی که به عهده شورای اسلامی شهر تهران است غافل سازد و آن انتخاب شهردار و نظارت بر عملکرد او است. با عنایت به تجربیات ده سال گذشته، مناسب است برخی شرائط که در هنگام انتخاب مدیر شایسته از میان نامزدهای شهرداری باید به جدّ در مد نظر قرار گیرد یادآوری شود:
۱ـ شهردار باید خود را وقف تهران کند: این کلانشهر آنقدر مسائل و مشکلات بغرنج دارد که رسیدگی به آنها نباید تحت شعاع هیچ نیت دیگری قرارگیرد. اگر نامزدی خواست از امکانات تهران برای کسب خوشنامی و شهرت استفاده کند و هر فعالیتی را در تهران انجام داد ابزار خودنمایی قراردهد تا آن را مثلا پلکان ریاست جمهوری کند، در واقع به تهران و ساکنانش جفا کرده است زیرا منافع و مصالح شهروندان را برای کسب منزلت خود و به نیت کسب آرائشان خرج نموده است و این تبعاً مفاسدی را بوجود می‌آورد.
۲ـ شهردار تهران باید عمیقا آشنا با قابلیتها و ظرفیتهای زیستی تهران باشد. دشت تهران که در کوهپایه البرز واقع شده است دارای فضایی نیمه بسته و منابع آبی محدود است. این قبیل محدودیتها است که مشخص می‌کند، به لحاظ آمایش سرزمین گنجایش جمعیتی و گستره جغرافیایی و ارتفاع ساخت و سازها در تهران چقدر باشد و بر مبنای راهبردهای وابسته بدان، طرح جامع تهران تدوین و پیشنهاد شود و نه ملاکهایی که در رده دوم اهمیت قرار می‌گیرد. همین گسترش بی رویه تهران است که نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی را اخیرا بدان واداشته است که طرح انتقال مرکز سیاسی و اداری را از تهران در صحن مجلس ارائه دهند.
۳ـ شهردار تهران نباید از حربه فروش تراکم برای کسب درآمد استفاده کند: همین ابزار ناشایست است که منجر به گسترش بی قواره تهران بویژه از نظر ارتفاع شده است و نمونه‌هایی از آثار صدور مجوز برای ساخت برجها و برجکها در تمام پهنه تهران، بویژه در کوهپایه، امروز مشاهده می‌شود؛ نتائج این نوع صدور مجوز بسیار وخیم است:
الف ـ افزایش مشکلات و مفاسد اقتصادی ناشی از واگذاری مجوز تراکم سیار.
ب ـ افزایش عمومی مجوز تراکم به اندازه دو طبقه به ارتفاع ساخت و سازهای جدید به اتکاء مصوبه نادرست قبلی دیگر و در نتیجه کاهش سرعت جریان هوای بسیار ضعیفی که در اغلب ایام سال در تهران از غرب به شرق وجود دارد و تنها راه تهویه عادی شهر محسوب می‌شود.
ج ـ ازدحام در مناطقی که عرض خیابانها و کوچه‌ها در آن مناطق کم است (مانند الهیه) ولی اجازه تبدیل باغ و خشکاندن فضای سبز برای برپایی ساختمانهای بلند مرتبه داده شده است.
د ـ وارد آمدن خسارتهای جبران ناپذیر به محیط‌زیست بویژه در مناطق هم مرز کوهپایه با تراشیدن کوه و بخصوص در مخاطره قراردادن ساکنان آن مناطق که روی خط گسل زلزله قرار گرفته‌اند.
هـ ـ نادیده انگاشتن حقوق همسایگی و شهروندی در فرآیند فروش تراکم و صدور پروانه ساخت با ایجاد مزاحمتهای موقت در هنگام دائر کردن کارگاهها با تجاوز به حریم پیاده روها و حتی خیابانهای همجوار و نیز مزاحمتهای دائمی بعدی با نادیده گرفتن ظرفیت و امکان جابجایی ایمن در خیابانها و کوچه‌های همجوار آن ساختمانهای بلند مرتبه که نمونه بارز آن را در ولنجک می‌توان مشاهده کرد.
و ـ فدا شدن طرح ساماندهی کوهپایه با منتفی کردن یکجانبه حریم ارتفاع ۱۸۰۰ متر و سیاستهای وابسته بدان.
ز ـ تشدید مشکلات فرهنگی و معضلات اجتماعی و افزایش خلافها و تعدیهای گوناگون در مناطقی که بر اثر این افزایش تراکم مواجه با ازدحام دائمی یا ازدحامهای موقت در ساعاتی از شبانه روز می‌شوند و عدم امکان نظارت مناسب نیروی انتظامی بر آن مناطق.
۴ـ شهردار تهران در ساماندهی عبور و مرور شهری باید اصالت را به مختصات زندگی انسانها قراردهد و نه تسهیل رفت و آمد خودروها با ایجاد پلها و نقبهایی که تقریبا بلافاصله پس از افتتاح، در ساعات اوج رفت و آمد، از خودروها انباشته و مسدود می‌شود. سیاست مصوب اولویت را به ترابری عمومی می‌دهد بویژه راه‌آهن شهری که گسترش آن، فضای سطح شهر را تغییر نمی‌دهد و اشغال نمی‌کند و از امکانات محدود زندگی عادی مردم در کلانشهر تهران نمی‌کاهد.
۵ ـ شهردار تهران نباید مقررات را به نفع منویات خود تغییر دهد بویژه با استفاده از سمتی که به عنوان رئیس کمیسیون ماده پنج برای تبدیل کاربری‌ها دارد، یا با استفاده ناصواب و فرصت‌طلبانه از موقعیت تصویب طرح جامع تهران، در شورای عالی مسکن و شهرسازی، و با بی‌اعتنایی به ضرورت ساماندهی کوهپایه و منتفی کردن حریم ۱۸۰۰ متر، بر مبنای فرآیند تطبیق غیر کارشناسانه و قابل انتقاد.
۶ـ شهردار نباید به خود اجازه دهد که با تبلیغات ظاهراً فرهنگی، ملاکهای اخلاقی را برای خودنمایی مصادره کند در حالی که تأثیرگذاری آن اقدامات فرهنگی و توصیه‌های اخلاقی موقعی است که مقدمات اجرایی متناسب با آنها در مناطق شهری فراهم شده باشد: در ازدحام ناشی از بی‌توجهی به حقوق همسایگی و شهروندی، الصاق آگهی‌های خیابانی و دیواری برای اشاعه توصیه‌های اخلاقی جز بی‌اثر کردن آن توصیه‌ها چه نتیجه‌ای دارد؟
۷ـ شهردار تهران نباید بگذارد به نام او از مقدسات دینی سوءاستفاده شود.چاپ و نشر قرآن کریم بسیار کار پسندیده‌ای است اما چاپ عکس افراد در پشت جلد آن چه معنایی دارد جز استفاده ابزاری از مقدسات. در همین امتداد، خاصه خرجی برای شخصیتهای معنوی و وامدار کردن مسئولان و افراد صاحب نفوذ، رویه‌ای است که در آینده باید حتماً از آن پرهیز شود.
بر مبنای نکاتی که اجمالا مطرح شد معلوم می‌شود که شورای محترم شهر کار نظارتی دقیق و کارشناسانه‌ای دارد که از ابعاد فنی و راهبردی و اقتصادی و اجتماعی و سیاسی برخوردار است و برای درست ایفا کردن آن، ناگزیر است موجبات استقلال رأی خود را پاسداری کند.
بعلاوه شایسته است در انتخاب شهردار واجد صلاحیت، به گرایش مردم هوشمند و تیزبین تهران و اعتماد کمی که در انتخابات اخیر به برخی از شخصیتها، علی رغم تبلیغات گسترده و پرهزینه و با بوق و کرنای آنها، ابراز داشته‌اند توجه شود.
انتهای پیام
