عکس / یکی از زنان فعال اصلاح طلب در راهپیمایی

دیدن صحنه‌هایی از کشتار بی‌رحمانه زنان و کودکان و مردم بی‌پناه غزه در این ایام برای هر بیننده‌ای فارغ از هر نژاد و سرزمینی دلخراش و تاسف‌بار است. صحنه‌هایی که اوج قساوت و بی‌رحمی دشمن این مردم و سرزمینشان را به تصویر می‌کشد. مزید بر این  جنایات، ویرانی خانه و کاشانه و آوارگی آنها و بیم از حمله ناگهانی دیگر خود بیانگر اوج مظلومیت این مردم است. مردمانی که سال‌هاست به رنجی دائمی مبتلا شده‌اند. هر روز بیم حمله‌ای و موشکی دیگر خواب آرام را از آنان گرفته است. در این بین هر ناظر بی‌طرف و منصفی فارغ از نوع دیدگاه و باور و جایگاهی که دارد، علی‌القاعده باید این جنایات آشکار رژیم غاصب اسرائیل را محکوم نماید. دلایل برای این محکومیت به قدری آشکار است که حاجتی به دلیل و برهان غیر ندارد اما به نظر می‌آید جانبداری در منازعاتی که یک طرف آن رژیم اشغالگر قدس باشد مانع از اقدام عاجل برای توقف جنایت‌های آشکار در غزه است. اینجاست که حقوق بشر معنی دیگر برای جانبداران پیدا می‌کند. رژیم اشغالگر قدس به‌دنبال مستمسکی برای هجوم و فتح غزه است چراکه موقعیت غزه از یکسو به نماد مقاومت مردم فلسطین تبدیل شده و از سوی موقعیت استراتژیک غزه برای رژیم اشغالگر از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. بر همین استدلال و به‌رغم آشکار بودن ابعاد این جنایت علیه بشریت شاهدیم رژیم صهیونیستی به حملات وحشیانه خود ادامه داده و قاعدتا همپیمانانش نیز ناگزیر از چشم‌پوشی بر این واقعیت‌های آشکار هستند و با چنین صورت‌مساله‌ای از هر امکانی برای محکوم نمودن این جنایات و درنتیجه توقف آن نباید چشم‌پوشی کرد. بنابراین کشورهای عضو اتحادیه عرب، سازمان ملل، نهادهای مدافع حقوق بشر و به‌ویژه کشورهای مسلمان در سراسر جهان نباید از هیچ اقدامی درجهت محکومیت اسرائیل غاصب و تامین حقوق مردم آسیب‌دیده غزه فروگذار کنند. بدون تردید انسجام درونی در فلسطین بین نهادهای تاثیرگذار و مردم از یکسو و همصدایی کشورهای مسلمان از سوی دیگر می‌تواند در محکومیت همه‌جانبه این جنایات موثر واقع شود. امروز کودکان غزه مظلومانه در زیر آوار جان می‌دهند. به راستی فبای ذنب قتلت؟