آیا فیلمهای رفع توقیف شده فروش خوبی دارند؟

اعتماد نوشت: بسیاری از مدیران فرهنگی و سینماگران تصور میکنند مهر «توقیف» بر برخی فیلمهای سینمایی یکی از عوامل فروش در گیشه است.
تجربههای چهار سال اخیر سینمای ایران اما نشان میدهد این فرضیه چندان هم قابل اثبات نیست و همه فیلمهایی که مدتی از اکران روی پرده محروم ماندهاند، نمیتوانند کنجکاوی مخاطب را در پی داشته باشند. با اکران «خانه دختر»، یکی از همان فیلمهای رفع توقیفی در این روزها، میتوانیم بار دیگر فرضیه «توقیف و ممیزی، عامل فروش در سینمای ایران است» را مورد بررسی قرار دهیم.
اواخر بهار امسال، همان روزهایی که زمزمه تشکیل شورای بازبینی فیلمهای توقیفی شنیده شد، کمتر کسی فکر میکرد دستاورد سازمان سینمایی در نخستین روزهای پاییز ۹۶، اکران یکی از فیلمهای توقیفی باشد. پرونده این اتفاق خوشایند با اکران «خانه دختر» باز شد؛ فیلمی که در نخستین نمایش عمومیاش در جشنواره فجر، مورد قضاوت منتقدان و اهالی رسانه قرار گرفت و سه سال در دام توقیف گرفتار شد.
فیلم شهرام شاهحسینی، بالاخره بعد از کش و قوسهای فراوان، در کنار «خانه پدری»، «آشغالهای دوست داشتنی»، «پارادایس» و «عصبانی نیستم» با ترفندی به نام «اصلاحات» به مرحله اکران رسید. «خانه دختر» اما بعد از نمایش در گروه آزاد، سوالاتی را در ذهن مخاطب ایجاد کرد. گنگ بودن بخشهایی از فیلم شائبه حذف بخشهایی از آن را ایجاد کرد در نهایت محمد شایسته، تهیهکننده فیلم، صراحتا اعلام کرد برای اکران عمومی «خانه دختر» تنها دو دقیقه از فیلم سانسور شده و بنابراین ۱۰ یا ۲۰ دقیقه حذفی که درباره این فیلم مطرح میشود، صحت ندارد.
شایسته لابهلای صحبتهای خود تاکید کرد حذف دو دقیقه به داستان اولیه فیلم صدمه نزده است: «فیلم «خانه دختر» اصولا در همان نسخهای که در جشنواره فیلم فجر هم اکران شد این خاصیت را داشت که پس از پایان فیلم، تماشاگر را با خود درگیر کند. در واقع پس از تمام شدن فیلم، تماشاگر به همه ابعاد فیلم فکر میکند و الان هم همین شرایط در فیلم وجود دارد.»
علاوه بر واکنش تهیهکننده، حامد بهداد، بازیگر اصلی فیلم هم در گفتوگویی تصویری به شایعهها درباره سانسور فیلم واکنش نشان داد: «تنها دو دقیقه از زمان فیلم «خانه دختر» نسبت به نسخه قبلی کمتر شده است. سانسور صدمهای به این فیلم نزده است، به خاطر اینکه «خانه دختر» سانسور نشده و فقط تا حدی تغییر شکل داده. معنی فیلم مشخص است.»
با همه این توضیحات درباره حذف تنها دو دقیقه از «خانه دختر»، شاهحسینی، کارگردان و میثم مولایی تدوینگر فیلم، درباره تغییرات احتمالی آن سکوت کردهاند. همچنین مخاطبان تشنه کشف چرایی توقیف فیلم هستند و به همین خاطر در مدت دو هفته، «خانه دختر» توانسته رقمی معادل یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان فروش کند.
این اما نخستین بار نیست که فیلمی بعد از رفع توقیف، توجه مخاطبان را به خود جلب کرده است. پیش از این در دولت یازدهم قفل توقیف برای برخی فیلمهای سینمایی شکسته شد و توانستند به صورت محدود روی پرده بروند. برخی از این فیلمها زمان اکران و با وجود اعمال اصلاحات، مورد نقد گروهی از افراد جامعه قرار گرفتند و نتوانستند به سبک و سیاق دیگر آثار از فرصت تبلیغات استفاده کنند. «قصهها» به کارگردانی رخشان بنیاعتماد از جمله این فیلمهاست که بدون پخش تیزر از تلویزیون و با در اختیار داشتن سینماهای محدود، در مقایسه با دیگر فیلمهای روی پرده در سال ۹۴، فروش قابل قبولی داشت. سرنوشت، آخرین ساخته بلند سینمایی بنیاعتماد در حوزه داستانی اما، سرنوشت خوشایندی بود. در میان فیلمهای رفع توقیفی، فیلمهایی هم قرار دارند که با وجود همه المانهای فروش، نتوانستند گیشه پر و پیمانی داشته باشند. «نقش نگار» یکی از آنهاست. فیلم علاوه بر مهر توقیف، برای نخستین بار بعد از سالها از چهره ناصر ملکمطیعی در سینمای ایران رونمایی کرد اما همین مساله هم نتوانست به کمک عطشانی کارگردان بیاید و در نهایت «نقش نگار» با رقمی معادل ۲۴۰ میلیون تومان با پرده سینماها خداحافظی کرد.
برخی از فیلمهای رفع توقیفی هم به دلیل اکران در گروه هنرو تجربه و به خاطر محدودیت در اختیار داشتن سالن و سانس سینما، نتوانستند به اندازه هزینههایشان سودآوری داشته باشند. «پرویز»، «پوسته» و «پریناز» در این دستهبندی قرار میگیرند که آخری همچنان روی پرده سینماهای هنروتجربه است و دلخوش به سانسهای پراکنده این گروه سینمایی.
انتهای پیام




