واکنش‌ها به حذف تعدادی از رشته‌های کاربردی کاردانش
تصمیم تازه آموزش‌وپرورش مبنی بر حذف گسترده رشته‌های کاردانش، از جمله مدیریت آشپزی، دوخت چرم و خراطی چوب و نگارگری و … موجی از نگرانی و سردرگمی در میان دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان به وجود آورده است.
به گزارش انصاف نیوز، این تصمیم نه‌تنها به رشته‌های محدود ختم نمی‌شود، بلکه ده‌ها رشته مهارتی دیگر نیز از فهرست ثبت‌نام مدارس کنار گذاشته شده‌اند. برای بسیاری از نوجوانان که به امید یادگیری یک حرفه و ورود سریع‌تر به بازار کار این مسیر را انتخاب کرده بودند، این خبر همچون بسته شدن یک در بزرگ در برابر آینده‌شان است.
در یکی از مدارس دخترانه شهرستان‌های تهران، که سال‌هاست رشته‌های کاردانش در آن تدریس می‌کنند، حالا حال و هوای کلاس‌ها تغییر کرده است. شور و اشتیاقی که بچه‌ها با مهارت‌آموزی و کسب درآمد تجربه کرده بودند، جایش را به سکوت، نگرانی و پرسش‌های بی‌پاسخ داده است.
زهرا، یکی از این دختران دانش آموز، می‌گوید: «من از بچگی دوست داشتم آشپز بشوم. وقتی وارد رشته مدیریت آشپزی شدم، انگار آرزویم واقعی شد. اولین بار کیک خونگی درست کردم و برای همسایه مان بردم. اونقدر خوششان آمد که سفارش دادند. کم‌کم مشتری‌هایم بیشتر شدن. با همین کار توانستم پول لوازم مدرسه‌ام را خودم دربیاورم .مادرم بهم افتخار می‌کرد. حالا میگویند رشته‌مون حذف شده و ثبت نام بچه های دیگر ندارند ، انگار همه رویاهای نوجوان ها دود می‌شود . خیلی ها میخواهند مثل من ادامه بدهند ، کار حرفه‌ای یاد بگیرند شاید، حتی یک روزی شیرینی‌پزی خود را راه اندازند چرا باید این فرصت ازما گرفته بشود ؟
مریم هم‌کلاسی زهراست. او هم تجربه مشابهی دارد، اما روایتش از مسیر آشپزی رنگ و بوی خاصی دارد. او در گفت‌وگو با خبرنگار انصاف نیوز می‌گوید: «من عاشق درست کردن غذاهای محلی بودم. تو مدرسه یاد گرفتم چطور همه‌چیز را اصولی آماده کنم. تابستان گذشته چند بار برای جشن‌های کوچک تو محل غذا پختم. وقتی پول گرفتم، حس کردم مستقل شدم. حتی برای اولین بار بدون کمک پدر و مادرم، لباس خریدم. این حس فوق‌العاده بود. اما حالا، شنیدم رشته حذف شده،به خودم می‌گفتم چرا هر وقت جوان های ما میخواهند یک قدم جلو بروند یک چیزی سد راهشون می‌شود؟ چرا ما نباید حق انتخاب داشته باشیم؟»
ریحانه، که با افتخار کیف دست‌دوزش را در دست گرفته بود هم می‌گوید: «وقتی اولین بار سوزن و نخ رو دست گرفتم، فکر نمی‌کردم بتوانم یک چیزی بسازم. اما بعد از چند ماه، کیف‌هایی درست کردم که هم‌کلاسی‌هایم عاشقش شدن. سفارش گرفتم و با همان پول توانستم بخشی از هزینه کلاس زبانم رو بدهم. حس فوق‌العاده‌ای بود. یاد گرفتم که میشه با هنر و خلاقیت زندگی کرد. انگار هیچ‌کس نمی‌فهمد که این رشته‌ها فقط یه درس نبود، هویت ما بود. چرا باید آینده قربانی تصمیماتی بشود که حتی دلیلش رادرست نمی دانیم؟»
ریحانه می‌گوید: این کیف را با دستانم دوختم. هر بار نگاهش می‌کنم، به خودم می‌گویم من می‌توانم. اما با حذف رشته، می‌ترسم این باور خیلی از هم سن و سال‌های من از دست بدهند.»
فاطمه گفت: «کار با چوب برای من یه رویا بود. وقتی تو کلاس خاتم یاد گرفتم از یه تکه چوب خشک، ظرف یا جاخودکاری بسازم، احساس کردم دارم به چیزی جان می‌دهم. اولین بار که کارم رافروختم، پدرم گفت: “تو می‌توانی کارگاه بزنی.” این جمله مثل بال برای من بود. اما میگویند رشته‌ما دیگر ثبت‌نام نداره. چرا؟ چرا باید جلوی مسیر ما گرفته بشود ؟
خانم اشجع زاده که معاون آموزشی مدرسه است به انصاف نیوز می‌گوید: «بچه‌ها برای اولین بار حس کردن تلاششون نتیجه داره. وقتی می‌دیدن می توانن با مهارتشون درآمد داشته باشن، آینده براشون واقعی‌تر می‌شد. حذف رشته‌های کاردانش، فقط پاک کردن یک اسم از دفتر ثبت‌نام نیست؛ این یعنی بریدن امید یه نسل ما برای این رشته ها تلاش کردیم ،از دستگاه لیزر چرم تا مجهز کردن کارگاه آشپزی یا وسایل کارگاه چرم اما با یک ابلاغ آینده دانش آموز ها به سمت دیگر می‌رود و بسیاری از خانواده ها که آمده اند فرزندان خود را ثبت نام کنند با نا امیدی و شکایت از این وضعیت از مدرسه خارج می‌شوند .
یکی از خانواده‌ها هم در گفت‌وگو با انصاف نیوز گفت: «ما از وقتی دیدیم بچه‌ها با همین رشته‌ها پول درآوردن، باور کردیم که مدرسه می‌تواندواقعاً زندگی رو تغییر بدهد خصوصا ما که توان هزینه در رشته ها نظری نداریم و پر درآمد نیستیم . حالا بهشون می‌گویید تموم شد؟ این چه پیامی به بچه‌ها می دهد جز ناامیدی؟»
بر اساس نظرات دانش‌آموزان، خانواده‌ها و معلم‌هایی که با آنها گفت‌وگو شده است، حذف رشته‌های کاردانش، فراتر از یک تصمیم اداری، ضربه‌ای به مسیر زندگی نوجوانانی است که در سال‌های گذشته تلاش کردند با مهارت‌آموزی، آینده‌ای متفاوت برای خود بسازند.
حالا این پرسش جدی مطرح است: آموزش‌وپرورش چه پاسخی برای اشک‌ها، پرسش‌ها و نگرانی‌های این دانش‌آموزان دارد؟ آیا جایگزینی واقعی وجود خواهد داشت یا رؤیاهای بخشی از نسل جدید مهارت‌آموزان در سکوت به فراموشی سپرده می‌شود؟
ریحانه شیبانی، انصاف پلاس
انتهای پیام
