چرا گلی به گوشه جمال ایرانیان؟

عباسعلی محمدی، دانشجوی رشته فلسفه، در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «چرا گلی به گوشه جمال ایرانیان» نوشت:

در ادبیات پارسی مَثَل زیبایی است تحت عنوان «گـُلی به گوشه جمــالت.» و این مثل در تحسین کسی که کاری نیک، شایسته و پسندیده ای را انجام داده، گفته می شود؛ زیرا زیبا تر و برتر از گل، موجودیتی شناخته شده در مظاهر هستی وجود ندارد.

رخداد جنگ تحمیلی ۱۲ روزه که در خرداد ماه سال ۱۴۰۴ اتفاق افتاد، کم سابقه ترین طراحی نقشه دیوصفتان خفاش مَنش بود که با اتکا به تکنولوژی نوین از مرز تاریکی عبور نموده و وارد قلمرو این سرزمین شدند تا به زعمِ خودشان با یک شبیخون نظامی، آنچه را که به سالیان سال با تحریم اقتصادی، محاصره تبلیغاتی، فضای مجازی یأس آفرین ، تخدیر اذهان، اختلاف افکنی، غوغا سالاری، قومیت گرایی، ترویج تنفر و دشمنی، القاء خود تحقیری، ارسال امواج زندگی به سبک غربی، تلاش برای زدودن فرهنگ کهن ایرانی و جابجایی حق و باطل را تبلیغ نموده بودند، تا با هویت زدایی، ثبات و امنیت جامعه را بر هم زده وتمامیت ارضی کشور را به تجزیه بکشانند و آنچه در این سالیان به حماقت در مبارزه با انقلاب اسلامی به طرق و ترفند های مختلف به ناکامی آزموده بودند، با جنگی ترکیبی به سر انجامی موفق بیازمایند.

اما غافل از اینکه ایرانیان در طول تاریخ فرهنگی خود، همواره مسیر تعالی را به بشریت رهنمون بوده اند و آنچه امروز نگاه ملل جهان به آن معطوف است، نبرد بین منطقِ قدرت و قدرتِ منطق است.

به گفته جوزف بورل، مسئول سابق سیاست خارجی اروپا، نظام استکباری برای تأمین خواسته هایش با منطقِ قدرت به هیچ قانونی پایبند نیست. زر و زور و تزویر، اساس محاسباتشان در استعمار نوین است و به گفته و پندارِ زشتشان، اروپا باغ است و مابقی جهان جنگل.

اما آنها در برابر منطقی قرار گرفته اند که حدود نیم قرن پیش مردمانش در بازگشت به اصالت دیرین خویش، نماد توتِمیِ (Totem) شیر جنگل را که طاغوت پشت آن پنهان شده بود را به زیر کشیدند و نماد نام آفریدگار شیران را در فرهنگ راستین خود جایگزین کردند تا راه تعالی به انسانیت را به نشان، جستجوگر باشند.

ناگفته نماند که واژه ی شیر در ادبیات این سرزمین، ویژه ترین جایگاه در فرهنگ و هنر مردمان این کهن دیار را دارد. به طوری که می توان گفت ایرانیان با داشتن شیرهای سه گانه در ادبیاتشان، شیر لمس ترینِ ملل جهانند. حتی ایستایی شیر سنگی بر قبور برخی از آنان، موُکد و موُید این برهان است. اما نه آن شیری که طاغوتیان و بیگانه پرستان مزدور و کهنه فسیلان پهلوی ننگین که تاریخ هشت هزار ساله این سرزمین را به ۲۵۰۰ سال تنزل داده تا آنچه در این برهه مطلوب صهیونیست هاست، در زیر دم شیر جمع کرده تا با باج به دشمن، به دنبال تاج باشند.

دشمن برای بازگشت شیر توتمی، عملیاتش را عملیات شیر می نامد. اما در نبرد ۱۲ روزه، شکل گیری هیبت و هیمنه ایرانیان در اتحادی مقدس منجر به خشکاندن شیر آنان می شود. آری چنانچه این نقشه در هر کشور دیگری در این سیاره رخ داده بود، محاسبات آنها عملی می شد. اما زهی خیال باطل، اینجا ایران سرزمین پیشتاز درفرهنگ و ادب و وهنر با مردمانی  شجاع ودلیراست.

در پایان درود به روان پاک ابَر مردانی که با خون سرخ خود، در لباس سبز، در دفاع از شرف و ناموس میهن در مسیر شهادت به دشمن نشان دادند به آنچه در سفیدی پرچمشان نگاشته شده، راه سلوک می پیمایند و مبارزه را در میدان نبرد می دانند، نه آن واقعیتی که سردمداران گمراهی و ستم تحت عنوان حقوق بشرادعایی در غرب وحشی با مردمان غرب آسیا به ویژه فلسطینیان بی دفاع مظلوم که مظالم بی حد دشمنِ لگام گسیخته، شرم بشریت به انسانیت را به اندیشه برده است روا می دارند.

هموطنان عزیز و گرامی حال که دشمنان این مرز و بوم در نبرد آشکار از نیرنگ به رنگ آمدند و شما توانستید با خلق قدرت استثنایی در سایه وحدت ملی، ظرفیت و توان خودتان را در تاریخ و مدینیت و استعداد علمی  و تاکتیکی را در انظار ملل جهان به حماسه نشان دهید و دشمنان بشریت را مرعوب کنید، گلی به گوشه جمالتان که این افتخار و اقتدار را پاس می دارید.

دیکته کردند در جهان به‌ گنبد، امنیت را آهنین /سفته کردند پارسیان آن را به خفت بر زمین

انتهای پیام