سخنی با مسئولین وزارت امور خارجه

زهره تنکابنی در یادداشتی تلگرامی نوشت:
کشوری که سکان امور دیپلماتیک آنرا در دست گرفته اید ملک طلق شما نیست! مردم ایران صاحبان واقعی این سرزمین اند و نمیتوان در موضوعاتی که به سرنوشت کشور مرتبط است با مردم رو راست نباشید و شرایط بحرانی حاضر را تمام و کمال با آنها درمیان نگذارید.
این درست است که در شرایط بحرانی کنونی باید از بهم زدن آرامش روحی مردم خودداری کرد، اما نباید با وجود خطر نابودی دستاوردهای سده های آنان، آرامشی تصنعی وکوتاه مدت، برایشان ایجاد کرد.
مردم حق دارند بدانند که مکانیسم ماشه یا اسنپ بک، فقط تحریمهای سازمان ملل را در بر نمیگیرد، بلکه فراتر از آن ایران را تحت اصل هفت منشور شورای امنیت، قرار میدهد که به معنی معرفی کردن ایران بعنوان کشوری خطرناک برای صلح جهانی است و در نتیجه بر روی کاغذ هر کشوری حق دارد برای دفع این خطر با اجازه سازمان ملل به آن حمله نماید.
پافشاری سه کشور اروپایی برای اجرای اسنپ بک در جهت تامین آرزوی اسرائیل جنایت پیشه و آمریکای جهانخوار است. پس به مردم نگوئید که مهم نیست چون فقط تحریم ها برخواهد گشت.
بعلاوه حتی برگشت تحریم های سازمان ملل هم وحشتناکتر از تحریم های غرب است چرا که تمامی کشورها مجبورند آن را رعایت کنند وگرنه جریمه خواهند شد.
باعث تعجب است که میشنویم جنگ از تحریم کم هزینهتر است. آقایان تصمیم گیر! جنگ، برای مردم کم هزینه تر است یا برای شما؟ این عجیب ترین سخنی است که از مسئولین در این شرایط شنیده میشود.
ویتنام در اوج تهاجم وحشیانهی آمریکا و در طول جنگ، هرگز میز مذاکره را ترک نکرد چرا که اعتماد بهنفس داشت و می دانست که هر میانجی حتی پشتیبان اصلیش شوروی نیز، ممکن است پیام ها را طبق منافع ملی خود رد وبدل کند.
آقایان وزارت خارجه! اعتماد بنفستان را چه شده است ؟ این چه سیاستی است که نمیتواند مذاکره را بپذیرد؟ و روبرو شدن رئیس جمهورش را با رئیس جمهور آمریکا غیر ممکن بداند. آقایان اگر در سیاست ورزی کارآزموده نیستید، از دیگران بیاموزید. حتی از آن رئیس جمهور جوان کره شمالی ودر واقع از تمامی کسانی که در سیاست، ورزیدهتر ازشمایند. تاریخ را همیشه شما نمی نویسید! آیندگان، قضاوت خود را خواهند کرد ودر تاریخ ثبت خواهد شد که در شرایط حساس ایران، مسئولان چگونه تصمیم گرفتند که کشور را از نابودی برهانند یا به ورطهی نابودی بکشانند!
انتهای پیام
ایران بارها تقاضای مذاکره کرده اما امریکا نپذیرفته