قیام قانونی؟ | احمد زیدآبادی
احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
محمد توسلی دبیرکل سابقِ نهضت آزادی گفته است: “توانمندسازی جامعه و ایستادگی و قیام قانونی و ملی برای اصلاح ساختار قانون اساسی و جدایی نهاد دین از حکومت به صورت مسالمت‌آمیز و نهایتاً برگزاری رفراندوم برای تغییر قانون اساسی و سپس تشکیل مجلس مؤسسان منتخب ملت ایران فراهم خواهد شد.”
جناب مهندس توسلی از نگاه من انسانی از هر حیث محترم و بسیار ارزشمند است، اما متأسفانه من معنی دقیق کلام او بخصوص “قیام قانونی و ملی” را در نمی‌یابم. فرض کنیم الان در جامعه جمعیتی در صدد پیروی از فرمایش او باشند، آن جمعیت دقیقاً باید چه فعل و کنشی را انجام دهند؟
به نظرم پاسخ جناب توسلی به این پرسش، از بیان کلیات مرسوم فراتر نخواهد رفت، حال آنکه اینگونه گزاره‌ها صرف‌نظر از درستی و نادرستی آنها، نیاز به عملیاتی‌سازی و به عبارتی ارائۀ راهکار مشخص دارد!
بدون ارائۀ راهکار مشخصِ معطوف به نتیجه، این نوع سخنان بدون تعارف برای جامعه فقط هزینه‌زا و بدون دستاورد است!
بارها گفته‌ام که ناتوانی نیروهای سیاسی در مقام تأثیرگذاری عملی، معمولاً سبب رادیکالیسم ذهنی آنها می‌شود.
رادیکالیسم ذهنی منفک از شرایط و خارج از چارچوبِ اصول اعلام شدۀ یک گروه نیز نه فقط دردی از این مردم دردمند دوا نمی‌کند، بلکه بر عمق گرفتاری‌های آنها می‌افزاید.
به نظرم این حداقل درسی است که باید از تحولات سیاسی ایران پس از شهریور ۲۰ گرفت و از تکرار چند بارۀ آن پرهیز کرد.
انتهای پیام
هر نهادی که در خارج از چارچوب نظام اسلامی مطالباتش را پیگیری کند محکوم به فنا است.
از سرنوشت ضد انقلاب خارج نشین عبرت بگیرید و تن به سیاست های دشمن اب و خاک ندهید