جان مرشایمر: حمایت از اسرائیل به نفع آمریکا نیست
مصاحبه‌ی کیتی هالپر با پرفسور جان مرشایمر با ترجمه‌ی شقایق ادیبان را می‌توانید در ادامه بخوانید:
هالپر: قصد دارم مصاحبه را با نکته‌ای شروع کنم که شما در برنامه‌ای دیگر به آن اشاره کرده‌اید، اینکه اساساً گمان نمی‌کردید که ترامپ فردی جنگ طلب باشد، می‌توانید دربارهی دیدگاهتان صحبت کنید؟ این دیدگاه بر چه اساسی بود و این تفکر تا چه اندازه با واقعیتی که اکنون شاهد آن هستیم هم‌خوانی داشته است؟
مرشایمر: خب فکر می‌کنم که ترامپ در دوره‌ی اول ریاست جمهوری‌اش جنگ طلب نبود. او کارهایی انجام داد که تنش‌ها را در برخی مناطق افزایش داد. برای مثال او اولین رئیس جمهوری بود که برای اوکراینی‌ها سلاح‌های تهاجمی فرستاد. اما به طور کلی در دوره‌ی اول نشانه‌ای از جنگ طلبی در او دیده نمی‌شد و وقتی در کارزار انتخاباتی برای انتخابات ۲۰۲۴ شرکت کرد تلاش زیادی کرد تا تأکید کند که می‌خواهد به جنگ‌های بی‌پایان پایان دهد و جنگ جدیدی را آغاز نکند و سپس درست پیش از آغاز دوره‌ی دوم همان‌طور که به خاطر دارید او نتانیاهو را مجبور کرد که آتش بس درغزه را بپذیرد. پس در همان آغاز به نظر می‌رسید که شروع خوبی دارد.
و دربارهی اوکراین اینطور فکر می‌کردم که او واقعاً در صدد است تا به جنگ این کشور و روسیه خاتمه دهد. فکر می‌کردم ممکن است کمی بیشتر از آنچه باید طول بکشد تا او جنگ را متوقف کند ولی در نهایت آن را متوقف خواهد کرد و روابط نسبتاً خوبی با روس‌ها برقرار خواهد کرد. اما اگر به آنچه اتفاق افتاد نگاهی بیندازیم می‌بینیم که تقریباً در تمامی‌موارد شکست خورده است.
زمانی که جو بایدن در کاخ سفید بود او را “بایدن نسل‌کش” می‌نامیدیم و اکنون به‌راحتی می‌توانیم دونالد ترامپ را هم “ترامپ نسل‌کش ” بنامیم. بدون تردید، او در حال ادامه‌‌ی نسل کشی است و در مورد اوکراین هم نتوانسته جنگ را متوقف کند. و در مورد ایران، دست کم دولت بایدن آن قدرعاقل بود که اجازه نداد اسرائیلی‌ها ما را به جنگ با ایران بکشانند. اسرائیلی‌ها دوبار در سال ۲۰۲۴ تلاش کردند، ولی بایدن فریب نخورد. اما در سال ۲۰۲۵ ترامپ فریب خورد و در ۲۲ ژوئن به ایران حمله کرد.
پس او در مورد ایران عملکرد خوبی نداشته، به وضوح در مورد نسل کشی در غزه عملکرد بدی داشته و در مورد اوکراین هم همین‌طور و یمن را هم را به این فهرست اضافه می‌کنم. به‌خاطر دارید که او به جنگ با یمن رفت و گفت: این جنگ را به سرعت تمام می‌کنیم و با قاطعیت پیروز می‌شویم اما پس از حدود سی روز عقب‌نشینی کرد و شکست را در برابر یمن، یعنی حوثی‌ها پذیرفت، اما نکته اینجاست که خودش آن جنگ را آغاز کرد. بنابراین اگر به عملکرد کلی‌اش نگاه کنید، او به اندازه‌ی بایدن جنگ‌طلب به‌نظر می‌رسد.
هالپر: شما گفته‌اید که دولت ها عقلانی‌اند نه غیرعقلانی، آیا دولت ترامپ را عقلانی می‌دانید؟ دولت بایدن چطور؟ و اگر آری، چگونه؟
مرشایمر: بیایید فقط روابط آمریکا و اسرائیل را بررسی کنیم. اسرائیل برای آمریکا یک بار استراتژیک است. سیاست‌هایی که اسرائیل در خاورمیانه دنبال می‌کند به نفع ما نیستند. بنابراین اینکه دولت بایدن یا دولت ترامپ تا این اندازه از سیاست‌های اسرائیل حمایت کنند از نظر من عقلانی نیست و من اینجا فقط از بُعد استراتژیک صحبت می‌کنم که اسرائیل یک بار استراتژیک برای آمریکا است. این رابطه از نظر اخلاقی هم یک بار سنگین است. دو ضربه‌ی هم زمان، هم از نظر استراتژیک و هم از نظر اخلاقی.
رابطه‌ی ما با اسرائیل عقلانی نیست، این مسئله هم در مورد جو بایدن صدق می‌کند و هم در مورد دونالد ترامپ و البته دلیل اینکه ما این سیاست را در قبال اسرائیل دنبال می‌کنیم لابی اسرائیل است. لابی اسرائیل فشار بسیار زیادی را به سیاست‌گذاران وارد می‌کند تا بدون قید و شرط از اسرائیل حمایت کنند و ما دقیقاً همین کار را می‌کنیم.
واقعیت این است که در موضوع غزه اسرائیل تنها مقصر ماجرا نیست، ایالات متحده همدست او است. اسرائیل بدون حمایت کامل آمریکا نمی‌تواند سیاست‌هایی را که در مورد غزه، ایران، لبنان و سوریه دنبال می‌کند را پیش ببرد. دلیل اینکه اسرائیل می‌تواند تا این حد تهاجمی رفتار کند این است که ایالات متحده در هر گامی از آن حمایت می‌کند. ما به اسرائیل مقادیر زیادی پول، سلاح و حمایت دیپلماتیک می‌دهیم و‌این دست اسرائیل را باز می‌گذارد تا سیاست‌هایی را دنبال کند که من استدلال می‌کنم نه به نفع آمریکا است و نه حتی به نفع خود اسرائیل.
هالپر: چرا؟ می‌توانید بیشتر توضیح دهید که چرا این وضعیت برای اسرائیل فاجعه‌بار است؟
از نظر اخلاقی این نسل‌کشی لکه‌ی ننگی است بر چهره‌ی اسرائیل، لکه‌ای که برای همیشه باقی خواهد ماند. این یک نسل کشی عادی نیست، فاجعه‌ای است که از آن فیلم برداری می‌شود و ما آن را با چشمان خود می‌بینیم. در مورد هلوکاست تقریباً هیچ‌کس شاهد آن نبوده است. خبرهایی از اروپا بیرون آمد که هلوکاست یا نسل کشی‌یهودیان در جریان است اما ما تصاویری از آن نداشتیم. واقعاً نمی‌دانستیم دقیقا چه چیزی درحال وقوع است و زمان زیادی طول کشید تا بفهمیم واقعاً بین سال‌های ۱۹۳۱ تا ۱۹۲۵ در اروپا چه اتفاقی افتاده است. اما در مورد آنچه در غزه در حال وقوع است و آنچه رخ می‌دهد کاملا آشکار است.
اما نکته اول من این است که این برای اسرائیل یک فاجعه است. دوم اینکه این تصور که اسرائیل با حمله به هر کشوری در منطقه مثل سوریه، ایران، مصر و شاید ترکیه – می‌تواند امنیت کامل داشته باشد صرفاً یک خیال خام است. چنین چیزی اتفاق نخواهد افتاد و در‌این روند اسرائیل آسیب فراوانی به خود وارد خواهد کرد. این کشور عملاً وارد چرخه جنگ‌های بی‌پایان خواهد شد و این به سود اسرائیل نیست، به‌ویژه اینکه دشمنان اسرائیل در نهایت به توانایی نظامی کافی برای تهدید جدی این کشور دست خواهند یافت، بهترین مثال این موضوع، ایران است.
اسرائیلی‌ها و البته دونالد ترامپ و تعداد زیادی از تندروها در ایالات متحده مدعی‌اند که ما ضربه‌ای مرگبار به‌ایران وارد کرده و برنامه هسته‌ای آن را نابود کرده‌ایم و آنها هیچگاه به سلاح هسته‌ای دست نخواهند یافت. اگرهم کوچکترین قدمی بردارند ما دوباره وارد عمل می‌شویم تا آنها را متوقف کنیم، ولی من اینطور فکر نمی‌کنم.
من فکر می‌کنم برنامه هسته‌ای ایران همچنان پابرجاست. ایران همچنان متعهد به غنی‌سازی اورانیوم است. پس اسرائیل این مشکل را حل نکرده بلکه وضعیت را بدتر کرده است و این تصور که آنها در برابر ایران به پیروزی بزرگی رسیده‌اند یا ما چنین پیروزی‌ای به دست آورده‌ایم – کاملاً غلط است.
در حقیقت سوال کلیدی این است که چرا ایران با آتش بس موافقت کرد، اگر من جای آنها بودم با آتش پس موافقت نمی‌کردم، جنگ را چند هفته دیگر ادامه می‌دادم چرا که اسرائیلی‌ها در آن مقطع تحت فشار بودند، آسیب‌های گسترده‌ای به خاک آنها وارد شده بود و علاوه بر آن موشکهای دفاعی‌شان رو به اتمام بود. در حالی که ایران دارای موشک و پهپاد و موشکهای کروز فراوانی بود.
و همه اینها نشان می‌دهد که اگر اسرائیل و آمریکا دوباره جنگ را آغاز کنند گمان نمی‌کنم که در این جنگ پیروز شوند.
خیلی واضح است که یکی از دلایلی که ترامپ بعد از حملات ژوئن ۲۲ می‌خواست جنگ را متوقف کند این بود که شواهدی وجود داشت مبنی بر‌اینکه ایران قصد دارد تنگه هرمز را مین‌گذاری کند. و این موضوع واقعاً ترامپ را ترساند و باید هم می‌ترسید، تمام این صحبت‌ها برای این است که اگر دوباره درگیری‌ای پیش بیاید احتمال دارد که ایران تنگه هرمز را مین‌گذاری کند و اگر‌این اتفاق بیفتد با بحران اقتصادی عظیمی مواجه می‌شویم که به ضرر تمام دنیا تمام می‌شود و قطعاً برای دولت ترامپ هم خوب نخواهد بود. بنابراین نکته این است که حتی بدون سلاح هسته‌ای هم، ایران بازنده این جنگ نیست و چیزهایی برای رو کردن دارد. اما اسرائیلی‌ها طوری رفتار می‌کنند که انگار می‌توانند بدون در نظرگرفتن پیامد واقعی این جنگ، ایران را تحت فشار قرار دهند، و به‌غلط گمان می‌کنند که ایران هم مانند سوریه دچار فروپاشی می‌شود.
هالپر: و دربارهی احتمال دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، اگر‌ایران به سلاح هسته‌ای دست یابد و درعین حال رابطه بین اسرائیل و ایران همچنان خصمانه باقی بماند آیا شما دلتان می‌خواهد که در اسرائیل زندگی کنید؟
مرشایمر: گمان نمی‌کنم، اسرائیل به‌اندازه یک تمبر پستی است و در مقابل ، شما کشور بزرگی مثل ایران را دارید و فرض می‌کنیم که ایران به دو یا چند سلاح هسته‌ای هم دست یابد، آن‌وقت اصلاً نمی‌توان وضعیت خوبی را برای اسرائیل متصور شد. به هر حال من فکر می‌کنم اسرائیل آینده‌ی روشنی ندارد.
انتهای پیام
