چه باید کرد؟ | محمود میرلوحی
محمود میرلوحی در آرمان ملی نوشت: یکی از نقدهایی که به دولتها در ایران وارد است، عدم توجه آنان به احزاب وگروههای سیاسی است. اگر احزاب و گروههای سیاسی بتوانند درکشور رشد یافته و موانعی بر سر راه آنها قرار نگیرد، در این صورت احزاب میتوانند با گروههای مختلف از جمله اصناف و تشکلهای غیرسیاسی ارتباط گرفته و درکنار دولتها فارغ از اینکه آن دولت همسو با احزاب باشد یا احزاب منتقد آن دولت باشد؛ قرارگرفته و پیام مردم، تشکلها و سازمانها را در اختیار سیاستگذاران و مجریان قوانین کشور قرار دهند. در این صورت نیازهای مردم از سوی دولتها به رسمیت شناخته خواهد شد و هر زمانی هم که دولتها بخواهند برنامهای که تبعات اجتماعی و اقتصادی دارد را اجرایی کنند احزاب از سوی دولتها با گروههای مرجع صحبت کرده و با رسانههای خود بهبود شرایط را وعده میدهند. در این صورت شاهد ایجاد تشنج درجامعه نخواهیم بود. اگر شاهد رشد احزاب در کشور بودیم کار تشکیلاتی در کشور در معنای کار جمعی ریشه میدواند. امری که به نفع حاکمیت بود و به تقویت پایههای نظام سیاسی در هر شرایطی چه بحرانی و چه عادی کمک میکرد اما درحال حاضر احزاب جایگاهی در بین مردم ندارند و اگر قصد داشته باشند دلسوزانه انتقادهایی را به دستگاههای مختلف از جمله دولت و مجلس اعلام کنند، دولتها توجهی به آنها ندارند زیرا آنها را رقیب خود میدانند. از این جهت تا زمانی که این وضعیت اصلاح نشود و احزاب جایگاه خود را در میان مردم پیدا نکنند و دولتها نیز به نظرکارشناسی و تجربیات احزاب توجه نکنند؛ شاهد اعتراضات گاه و بیگاه از سوی مردم خواهیم بود. اگر جوانان با داشتن یک پایگاه سیاسی و یا اجتماعی با دولتها به گفتوگو بپردازند؛ این امکان وجود دارد که دولتها ندانند با چه کسی به گفتوگو بپردازند. از این رو باید به سمت اصلاحات حرکت کرد و از یکدستی که به دنبال آن بود تا با توجه به آن مشکلات کشور و مردم حل و فصل شود، را کنار گذاشته و فضا را برای همه از جمله احزاب و تشکلهای اجتماعی باز کرد. البته ممکن است یکدستی سیاسی به وجود آید اما این نکته را باید پذیرفت که در فضای اجتماعی به سادگی نمیتوان یک سیاست را اجرایی کرد زیرا در اجتماع و فضای اجتماعی نگاههای مختلف و گوناگونی وجود دارد که قابلیت یکسان سازی ندارد. از این جهت برای درک از مسائل اجتماعی باید با گروههای مرجع اقدام به گفتوگو کرد تا خواستهای آنها را درک کرد.
انتهای پیام
