تحصن یک دانشجو در دانشگاه نیشابور
«محسن پیله ور»، دبیر شورای صنفی دانشگاه نیشابور دست به تحصن زده است.
وی به علت بی توجهی به مکاتبه ی این شورا بعد از گذشت نزدیک به یک ماه از آن دست به تحصن زده است.
به گزارش دریافتی انصاف نیوز، محسن پیله ور برای آنچه «بدیهی ترین خواسته های دانشجویان دانشگاه نیشابور» خوانده شده، تحصن کرده است.
یادداشت محسن پیله ور
با آغاز سال تحصیلی به عنوان دبیر شورای صنفی دانشگاه نیشابور پیگیر مسائل و معضلات دانشجویان بودم.
در همان ابتدا، با برگزاری جلسه با معاونت دانشجویی اسبق سعی در حل مسائل و مشکلات موجود داشتم؛ اما متاسفانه نوع برخورد مسئولین که در ادامه به قسمتی از آن اشاره میکنم، مجبورم کرد که با اتکا به شخصیت حقوقی ام و با تکیه بر سه سال فعالیت صنفی در جهت احقاق حقوق دانشجویان دانشگاه نیشابور به این رویه اعتراض کنم؛
🔻در اواخر مهر ماه به دلیل اوضاع نامناسب خوابگاه های خودگردان و مشخص نبودن متولیان نظارت بر آنها، تجمعی در اعتراض به این مسئله صورت گرفت و با آن که مسئولین دانشگاه در جلسه روز بعد از تجمع اعتراضی که با حضور ریاست دانشگاه برگزار شده بود، قول پیگیری به این مسئله را دادند؛ اما بعد از گذشت یک ماه هیچ اتفاق خاصی در این باره نیفتاد. تا آنکه خطاب به معاونت دانشجویی وزارت علوم نامه ای نوشته شد و بعد از مدتی نمایندگانی از وزارت و صندق رفاه در دانشگاه حاضر شدند. علی رغم صحبت های متناقض مسئولین در حضور نمایندگان وزارت و کتمان حقیقت، قول هایی برای حل مسأله داده شد. با تغییر معاونت دانشجویی به عزم ایشان برای رفع مشکلات اعتماد کردیم که متاسفانه باز هم با یأس و ناامیدی مواجه شدیم. لازم به ذکر است که در باب مصائب خوابگاه های خودگردان به ارگان های دولتی شهر نیشابور نیز بار ها مکاتبه داشتیم. سؤال اینجاست که آیا باید فاجعه گرمسار (سوختگی و گازگرفتگی دختر دانشجو در خوابگاه) تکرار شود تا مسئولین به خود آیند؟ آیا برای جان دانشجویان ارزشی قائل هستند؟
همه این شرایط در حالی است که ریاست دانشگاه علاوه بر داشتن دو ماشین دولتی و راننده ی در اختیار، اقدام به ساخت اقامتگاه شخصی (شخصیت حقوقی) در دانشگاه کرده است و صحبت های ضد و نقیضی درباره ی منبع مالی آن توسط ایشان و مسئولین دانشگاه صورت گرفته و می توان گفت هیچ شفافیت مالی در این باره وجود ندارد. (از وزارت علوم خواستار پیگیری این مسأله و شفافیت جهت تنویر افکار عمومی دانشجویان هستیم.)
🔻در طول ترم جلساتی با معاونت دانشجویی پیرامون مسائل و مشکلات دانشجویان داشتیم که ضمانت اجرایی مصوبات آن، طبق عرف و فعالیت سال های گذشته ی شورای صنفی صورت جلسات مکتوب از موارد به نتیجه رسیده در جلسه بود که مدیریت دانشجویی مسئولیت تدوین آن را بر عهده گرفت؛ اما بعد از تغییر معاونت دانشجویی، این مدیریت در عین ناباوری منکر مصوبات جلسات پیشین شد.
🔻ناملایماتی از این دست، ما را از احیای فضای تعامل گفتگو برابر نا امید کرده است و گرنه ما خود نیز به گفتمان و تعامل اعتقاد راسخ داریم؛ نگاه از بالا به پایین مسئولین به دانشجویان و نمایندگانشان و بستن درها به روی ایشان به شدت آزاردهنده است.
🔻شانه خالی کردن دانشگاه از بار مالی تنها به خوابگاه ها اختصاص ندارد به عنوان مثال دیگر صبحانه دانشجویان توزیع نمی شود. در حالی که نه خوابگاه دولتی و نه انسجام خوابگاهی در دانشگاه وجود دارد. گویا مسئولین انتظار دارند که دانشجو مسافت صبح هنگام برای سرو صبحانه به دانشگاه بیاید.
🔻به عنوان دبیر شورای صنفی و نماینده دانشجویان تا زمان اعاده حق با اعتقاد و بینش عمیق به تحصن خود ادامه میدهم. ضمنا قبلا برای حل مشکلات از ریاست دانشگاه درخواست ملاقات داشتم و بعد از آن مکتوب مطالبات به بهانه ی روز دانشجو خدمت ایشان شرح داده شده و متاسفانه باز هم توجهی نکردند حتی در حال حاضر نیز پذیرای بنده نیستند.
انتهای پیام
