دستاوردهای وین / غلامعلی رجایی
به گزارش انصاف نیوز، غلامعلی رجایی مشاور آیت الله هاشمی رفسنجانی رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام، متن کامل یادداشتی که باحذف پاراگرافهایی از آن در روزنامه ی شرق منتشر شده بود را در وبلاگ خود منتشر کرده که در پی می آید:
مذاکرات ایران با گروه پنج به اضافه یک و بهتر است بگوییم با آمریکا، سرانجام آنگونه که انتظار می رفت پس از ده ماه به جایی رسید و طرفین با تعیین ۹ تیر ماه سال آینده به عنوان سقف زمانی مذاکرات به توافق کلی و اولیه ای رسیدند.
مهمترین نتیجه ی مذاکرات این بود که اروپا و امریکا پذیرفتند برنامه هسته ای ایران آنگونه که سالها در بوق و کرنا می کردند نه تنها برای جهان هراس آور نیست که می تواند در حد قابل قبولی ادامه یابد و می یابد و دیگر اینکه تحریم ها کماکان ادامه دارند و دارایی های ایران به تدریج و ماهانه تا سقف ۷۰۰ میلیون دلار از توقیف خارج شوند. البته ایران هم در این مذاکرات پذیرفت تولید سانتریوفیوژهای مورد نیاز خود را از ۲۰ درصد به ۵ درصد کاهش دهد.
به نظر من این رویداد را باید به فال نیک گرفت چون دو طرف مذاکره در یک واقع بینی به چنین نتیجه ای رسیدند.
آنچه در این میان تقریبا نادیده گرفته شد خبری بود که از یکشنبه شب منتشر شد و آن مذاکره ی وزرای خارجه ی ایران و امریکا بدون حضور اشتون بود که دیروز هم ادامه یافت و در داخل و خارج کمتر بدان پرداخته شد.
کری و ظریف دو بار با هم گفتگو کردند و سرانجام تابوی مذاکره با امریکا بدون هیچ خسارتی شکست. به نظر می رسد هدف مهمتری در ورای مذاکرات هسته ای دنبال شده و می شود و آن عادی سازی رابطه ایران و آمریکاست که در طول مذاکرات هسته ای بدون سر و صدا دنبال می شود.
چند وقت پیش آقای هاشمی که به نظر من یکی از واقع گراترین سیاستمداران فعلی نه تنها در منطقه که در جهان معاصر است در دیدار با جوانان می گفت وقتی قرآن ما را دعوت به گفتگو با دیگران می کند ما چرا باید از مذاکره بترسیم؟ وقتی منطق داریم و منطق خود را هم برتر می دانیم این آنها هستند که باید از نتیجه ی این مذاکرات نگران و دلواپس باشند نه ما.
حرف درستی است.
همچون خارج در داخل هم و در تعامل جناح های سیاسی با یکدیگر تابوهایی وجود دارند که باید با جرئت تمام برداشته شوند و با برداشتن آنها هیچ اتفاقی نمی افتد. راه همان بود که امام – آنگونه که شنیده ام در رویایی صادقه- به مرحوم عسکراولادی- که خدایش رحمت کند- نشان داد و وی در چرخشی آشکار با مواضع قبلی خود -که بسیاری از اصولگرایان آن را برنتافتند- موسوی وکروبی را برادر نامید.
بخواهیم یا نخواهیم، بخواهند یا نخواهند موسوی و کروبی و خاتمی که در کشور میلیون ها طرفدار و هوادار دارند، برادر هستند نه باغی و برانداز.
نباید مثل عسکراولادی وقتی آفتاب عمرمان را بر لب بام دیدیم و علایم مرگ را بما نشان دادند از نظر اشتباهمان برگردیم.
البته این یک مقدمه دارد و آن اینکه بعضی دست از ادعاهایی که فقط خودشان آنها را درست می دانند بردارند و بدانند هیچ اتفاقی نمی افتد.
درست مثل اینکه وقتی در اولین بار جان کری و ظریف با هم دست دادند – و آه از نهاد بعضی ها برآمد که چرا این کار شده است! – با تکرار این دست دادن و بالاتر از آن گفتگوی بدون واسطه ی این دو با یکدیگر هم هیچ اتفاقی نیفتاد و نمی افتد.
باید در داخل هم نسیم مذاکره بوزد، بدون هیچ بغض و کینه و نفرتی. هیچ کس از کینه سود نبرده و نخواهد برد. باید عقلای قوم وساطت کنند و بعضی سلیقه ها در اداره کشور و در سطح قوای مختلف برای همیشه ترک شود.
وقتی ما با آمریکایی که از سال ۱۳۳۲ در دشمنی آشکار با ماست و عداوت او با ملت ما پایانی نداشته و حتما نخواهد داشت رو دررو می نشینیم و گفتگو و توافق می کنیم، در داخل و در تعامل با خودیها بیشتر باید این چتر گسترده شود.
متاسفانه این روزها خبر خوب برای بعضی – که به نظر من خجالت آور و تاسف بار است – این است که وزیر بهداشت از این دو عزیز بازدید کرده پس از این همه سال به آقایان موسوی و کروبی اجازه داده شده روزنامه بدهند.
نکته ی مهم پایانی آن است که باید صادقانه به مردم تاجایی که به مصلحت کشور است حقایق مذاکرات را گفت و گفت که در این مذاکرات چه داده ایم و چه گرفته ایم، قبل از اینکه دیگران پیشدستی کنند و این واقعیت ها را پیش از ما به مردم ما بگویند و پیروزی را فقط از آن خود بدانند.
انتهای پیام
