ماجرای ۸۰۰ هزار دلار نرگس محمدی و شیرین عبادی چیست؟ | یک رسانه اصولگرا در اینباره نوشت
فاند نرگس محمدی و شیرین عبادی همزمان مورد توجه برخی از افراد پادشاهی خواه اپوزیسیون و همچنین اصولگرایان قرار گرفته است.
روزنامه اصولگرای فرهیختگان مطلبی درباره فاند ۸۰۰ هزار دلاری نوشته است که عینا در پی می آید:
فرهیختگان: اپوزیسیون ایرانی پس از ناکامی در پروژه آشوب‌های خیابانی سال ۱۴۰۱ و ازهم‌گسیختگی منشوری که قرار بود نماد همبستگی باشد، اکنون با چالش‌های درونی متعددی مواجه شده است. یکی از مهم‌ترین مسائل مربوط به این گروه‌ها، اتهامات مربوط به سوءاستفاده از فاند‌های مالی از نهاد‌های خارجی، به‌ویژه دولت ایالات متحده، است. یک کاربر سلطنت‌طلب در ادامه سلسله گزارش‌های افشاگرانه علیه رقبای اپوزیسیون خود مطلبی درباره دریافت ۸۰۰ هزار دلار فاند توسط بنیاد شیرین عبادی در سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ منتشر کرده که شواهد خوبی را درباره اهداف این بودجه‌ها و نقش سیاسی چهره‌هایی چون شیرین عبادی و نرگس محمدی به‌عنوان برندگان جایزه صلح نوبل در پروژه‌های سیاسی هماهنگ با سیاست‌های دولت آمریکا در اختیار قرار می‌دهد.
این داده‌ها همچنین این گزاره را که جایزه صلح نوبل تحت‌تأثیر منافع سیاسی اعتبار خود را به حراج می‌گذارد باورپذیرتر می‌کند. هم‌زمانی این بودجه‌ها با رویداد‌هایی مانند نشست جورج تاون و جایزه نوبل نرگس محمدی، به همراه تأکید مکرر بر کلیدواژه‌هایی مانند «آپارتاید جنسیتی»، حاکی از وجود استراتژی هماهنگ برای تقویت پروژه‌های حقوق بشری ضدایرانی است. بااین‌حال اختلافات داخلی و افشاگری‌های متقابل میان گروه‌های اپوزیسیون، نشان‌دهنده از پیش شکست خورده بودن چنین پروژه‌هایی محسوب می‌شود.
پروژه ضدجنسیتی خانم جایزه‌بگیر
نرگس محمدی، شاگرد شیرین عبادی، در اکتبر ۲۰۲۳ به‌عنوان برنده جایزه نوبل صلح معرفی شد. این جایزه که به‌دلیل فعالیت‌های او در زمینه حقوق زنان و مبارزه با «آپارتاید جنسیتی» به او اهدا شد، مانند انتخاب عبادی در سال ۲۰۰۳، بیش از آنکه به دستاورد‌های واقعی حقوق بشری مرتبط باشد، بخشی از یک پروژه سیاسی برای تقویت اپوزیسیون ایرانی بوده است. محمدی در سال‌های اخیر به دلیل فعالیت‌هایش بار‌ها زندانی شده است، اما نکته قابل‌توجه، رفتار رسانه‌ای او و تأکید مکرر بر کلیدواژه «آپارتاید جنسیتی» است. این کلیدواژه که در بیانیه‌های او و دیگر چهره‌های مرتبط با کمپین «پایان آپارتاید جنسیتی» (مانند شیرین عبادی و ملاله یوسف‌زی) تکرار می‌شود، بخشی از یک استراتژی هماهنگ برای جلب حمایت بین‌المللی و تقویت جایگاه این افراد در صحنه سیاسی است.
به همین دلیل نیز کمیته نوبل صلح در بیانیه خود، محمدی را به‌عنوان یکی از سه چهره اصلی کمپین ادعایی مبارزه با «آپارتاید جنسیتی» (همراه با عبادی و یوسف‌زی) معرفی کرد. چهره‌هایی مانند مسیح علی‌نژاد، بنیادی و خود عبادی که همگی از حامیان این کمپینند، در سال‌های اخیر مبالغ قابل‌توجهی از دولت آمریکا دریافت کرده‌اند. محمدی در تماس تلفنی با پسرش گفته بود: «تا زمانی که آپارتاید جنسیتی به‌عنوان یک جنایت شناخته نشود، از فعالیت دست نخواهم کشید.» این اظهارات نشان‌دهنده تمرکز او بر این مفهوم خاص است. این تأکید بیش از حد بر یک کلیدواژه، نشانه‌ای از هماهنگی با حامیان مالی و سیاسی او، ازجمله بنیاد شیرین عبادی است.
