حمایت از تولید ملی از شعار تا عمل در تبریز

مسعود برزگر جلالی در پایگاه خبری-تحلیلی ساقی آذربایجان نوشت: «بررسی تاریخ همه کشورهای پیشرفته و توسعه یافته دنیا حکایت از این واقعیت شیرین دارد که هیچ کشوری به قله های رفیع استقلال و سازندگی و بالندگی دست نیافته مگر آنکه با اتکاء به تولید داخلی و نیروی کار و سرمایه‌های خود و اتخاذ سیاست های درست، توانسته نسبت به تقویت و بازسازی و استحکام بنیان‌های اقتصاد داخلی خویش اقدام نماید و آینده‌ای درخورشأن آیندگان برای نسل‌های بعدی مردم خویش رقم بزنند.

اما آنچه واضح ومبرهن است اینکه پس از ترسیم مسیر درست حرکت کلان اقتصادی کشور، برهمه مسئولان کشور و اندیشمندان مراکز علمی فرض است تا با روان سازی بوروکراسی اداری بمنظور حمایت عملی از تولید و ایجاد انگیزه برای ادامه فعالیت اقتصادی فعالان عرصه تولید و صنعت و نیز ایجاد ساز وکارهای تشویقی لازم گام‌های عملی بردارند.

از سوی دیگر تا زمانی که موانع موجود برای تحقق اصل ۴۴ قانون اساسی بخصوص در حوزه صنعت کشور و نیز جذب سرمایه های ملّی و ارائه چشم انداز اطمینان بخش برای علاقمندان به تولید از سوی دولتمردان برداشته نشود جهش چشمگیر در افزایش کمی و کیفی تولید محقق نخواهد شد یعنی تا زمانی که:
بانکها با آغوش باز، پذیرای تولیدکنندگان نباشند و نقدینگی لازم برای تولید را فراهم ننمایند و متولیان اصلی صنعت و تجارت بویژه وزارت صمت و اقتصاد در اولین مراجعه سرمایه گذاران و تولیدکنندگان، توان پذیرش و جذب مهربانانه و مسئولانه آنان را نداشته باشندو مقررات گمرکی برای ورود ماشین آلات و مواد اولیه مورد نیاز تولید، تسهیل نگردد و شهرداری ها در صدور مجوز احداث ساختمان‌های واحدهای تولیدی و سازمان‌های خدماتی همچون برق و گاز و آب و فاضلاب قادر به تامین انرژی مورد نیاز صنعت و تولید و روحیه مشارکت نداشته باشندو همچنین تولید کنندگان بدون تعصب ملّی و میهنی صرفاً به فکر کسب درآمد باشند و مشارکتی در ارتقای کلان تولید ملی با اجرای الگوهای جدید مدیریتی و استقرار نظام‌های نظارتی و دستیابی به استانداردهای کشوری و جهانی نداشته باشند، و تا زمانی که سهم صنعت از هدفمندکردن یارانه‌ها به درستی و بموقع به این بخش اختصاص نیابد و مقررات رابطه کارگر و کارفرما به نفع طرفین با مشارکت دولت تغییر نیابد، انتظار برای تحقق کامل اهداف تعیین شده بسیار مشکل خواهد بود.

امروز ناترازی انرژی در استان آذربایجان شرقی باعث رکود توسعه صنایع استان و افزایش تولید شده است و میزان تامین برق صنایع جدید در آذربایجان شرقی حدود ۴۶ درصد است در حالی که میزان تامین برق مورد نیاز صنایع استان اصفهان ۱۰۷ درصد می باشد . یعنی در یک کشور واحد، بین ۲ استان صنعتی تا این حد تفاوت مدیریت فقط در بخش ناترازی انرژی و تامین برق مورد نیاز صنایع وجود دارد! همچنان که سهم آذربایجان شرقی با وجود دارا بودن ۵ درصد جمعیت کشور از تولید ناخالص ملی ۳/۵ درصد بوده اما سهم استان اصفهان با دارا بودن ۶ درصد جمعیت کشور از تولید ناخالص ملی ۵/۸ درصد می باشد که باز نشان از بی تدبیری و سوء مدیریت در استان آذربایجان شرقی دارد که همه عوامل مدیریتی باعث گردیده طبق اعلام مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی رتبه استان آذربایجان شرقی در امنیت سرمایه گذاری به عدد ۱۷ در بین استان های کشور برسد و بر اساس همین آمار استان آذربایجان شرقی در حوزه سلامت اداری در بین ۳۱ استان کشور در رده ۳۱ باشد!

لذا باید همه آحاد جامعه و ارکان مدیریتی کشور در همه سطوح اداری و نیز سرمایه گذاران و صاحبان صنایع دست در دست هم دهند و مسیر پر پیچ و خم حمایت از تولید ملی وکار و سرمایه ایرانی را به سرعت و با کمترین توقف زمانی جهت رسیدن به قله امید به بهبود وضعیت صنعت و اقتصاد کشور طی کند تا سال به سال شاهد تحقق اهداف محقق نشده برنامه پنجم و ششم توسعه ایران باشیم.»

انتهای پیام