خاطرات هاشمی ۱ اسفند سال ۷۹ | انتقاد از مدیریت سیاست‌زده‌ی کشور
انصاف نیوز: خاطرات روزنوشت آیت‌الله اکبر هاشمی در ۱ اسفند سال ۱۳۷۹ را در ادامه می‌خوانید:
دوشنبه ۱ اسفند ۱۳۷۹ | 25 ذیعقده ۱۴۲۱ 19 فوریه ۲۰۰۱
آقای احمد جلالی، [سفیر و نماینده دایم ایران در سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل (یونسکو)] آمد. از وضع مدیریت کشور انتقاد نمود و گفت، توجهی به کار نمی‌شود و فضای مدیریت کشور، سیاست‌زده است و توجهی به افکارعمومی جهانی هم نمی‌شود. در کنفرانس رؤسای دانشگاه‌ها در کرمان، سخنانی در مورد چگونگی انتقال تجارب علمی و فنی دنیا، ایرادکرده ولی رؤسای دانشگاه، توجهی نکرده‌اند. یکی گفته است، اول باید تکلیف آزادی روشن شود و دیگری با ارسال شعری گفته که آقای جلالی، حقوق مفتی می‌گیرد و کاری و مسئولیتی ندارد و صدایش از جای گرم درمی‌آید. اگر رئیس دانشگاه می‌شد، مشکلات به او اجازه این صحبت‌ها را نمی‌داد. از من خواست فکری بشود. گفتم، راهی جز ادامه همان سیاست سازندگی و اولویت کار و تولید نمی‌بینم.
آقای محسن امینی، [از اقوام] آمد. گفت مرغداری‌اش، ورشکسته شده و با توضیح مشکلاتی که شیمیایی‌شدن فرزندش برایشان پیش‌آورده، خواست‌که‌کاری به ایشان محول شود و در آخر گفت که فعلاً محسن، [مدیرعامل شرکت متروی تهران]، در مترو به او کاری داده است.
آقای [محمدعلی] زم، [رئیس حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی] آمد. شرح مفصلی از شریک شدن حوزه هنری در مالکیت باشگاه پرسپولیس و بروز اختلاف با آقای [حسین] محلوجی، [رییس مؤسسه فرهنگی ـ ورزشی پرسپولیس] و مراجعه به دادگاه و جلو افتادن آقای محلوجی، داد. شنیده بود که آقای محلوجی، از نفوذ من و دخالت دفتر رییس قوه‌قضاییه و نامه آقای [عباسعلی] علیزاده، [رییس‌کل دادگستری استان تهران]، استفاده کرده. گفتم، اصلاً از اختلاف شما و ایشان مطلع نبوده‌ام وآقای محلوجی با من در میان نگذاشته است.
عقد ازدواج فرزند یکی از پرسنل حفاظت را بستم. مصاحبه‌ای با صداوسیما در مورد ناگفته‌های جنگ انجام دادم.[۱] مشاجره بعضی نمایندگان مجلس با [روزنامه] کیهان، بر سر مقاله تُند و توهین‌آمیز کیهان، نسبت به مجلس[۲] و انتقاد صداوسیما و بعضی روزنامه‌های راست از دولت آلمان و هیأت پارلمانی آلمان که اکنون در ایران است، به خاطر دخالت در امور داخلی ایران و بیانیه تُند و اهانت‌آمیز دانشجویان [دفتر] تحکیم وحدت، علیه قوه قضاییه، مورد توجه است. مشاجره [آقای بولنت اجویت]، نخست‌وزیر و [آقای احمد نجدت سزر]، رییس‌جمهور ترکیه، در جلسه شورای امنیت ملی ترکیه و ترک جلسه توسط بولنت اجویت، مهم است.
[۱] – در بخشی از این مصاحبه آمده است: «بعد از فتح خرمشهر، ارتش و سپاه دو عملیات داشتند که یکى رمضان و دیگرى والفجر مقدماتى بود که هر دو ناموفق بودند. با بررسى‌هایى که در آن مقطع کردیم، به این نتیجه رسیدیم که هماهنگى بین سپاه و ارتش، در حد مطلوبى نیست. به فکر هماهنگى آنها افتادیم و وقت زیادى صرف‌کردیم. در خدمت آیت‌الله خامنه‌اى، جلسات زیادى داشتیم. آقاى [محسن] رضایى، [فرمانده کل سپاه] و شهید [علی] صیاد شیرازى، [فرمانده نیروی زمینی ارتش] مى‌آمدند تا هماهنگ کنیم، اما نمى‌شد. هرکدام سلیقه‌هاى مختلفى داشتند و جنگ هم مثل قبل نبودکه در خاک خودمان باشد. روحیه‌ها مقداری تفاوت‌کرده بود و در خاک دشمن مى‌جنگیدیم. مخصوصاً نمى‌توانستیم عملیات بزرگ انجام دهیم، البته مى‌توانستیم عملیات‌هاى کوچک را در جاهایى که عراق در خاک ما بود، انجام بدهیم، ولى آنها خیلى مهم نبود. عملیات مهم هم این گرفتارى‌ها را پیدا کرده بود. من از طرف امام به عنوان فرمانده جنگ مسئول شدم و یکى از اهداف این بود که بالاى این دو اُرگان نظامى،کسى باشد که اینها را هماهنگ کند تا در فرمان‌هاى نظامى هماهنگ شوند. با مذاکره به توافق نمى‌رسیدیم. به جایى رسیده بودیم که شخصى مى‌بایست فرمان مى‌داد. فکر مى‌کنم به این دلیل و براى هماهنگ‌کردن انتخاب نوع عملیات جدید، ضرورت پیدا کرده باشد که قرارگاه جدیدى تشکیل شود.» رجوع کنید ←کتاب «هاشمی رفسنجانی، مصاحبه‌های ۱۳۷۹»، دفتر نشر معارف انقلاب، ۱۴۰۱.
[۲] – آقای حسین شریعتمداری، مدیرمسئول و نماینده ولی‌فقیه در مؤسسه کیهان، در ستون یادداشت روز صفحه ۲ شنبه ۲۹ بهمن ۱۳۷۹ سرمقاله بلند سه ستونی با عنوان «مجلس به کجا می‌رود؟» منتشر کرده بود. او در این سرمقاله به بهانه تصویب طرح ممنوعیت ورود نیروهای مسلح به دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی کشور توسط نمایندگان مجلس ششم، به انتقاد تُند از عملکرد این مجلس پرداخته و آن را نقطه سیاهی در عملکرد نمایندگان ارزیابی کرده بود. وی مطلب خود را با سخنی از امام خمینی (ره) به پایان برده بود که : «ملت اگر وکلایشان خواستند برخلاف اسلام عمل بکنند، مردم مختارند که وکلا را عزل‌شان بکنند، بریزند دور.» در پی انتشار این سرمقاله، نمایندگان مجلس واکنش نشان دادند و در نطق‌های پیش از دستور به انتقاد از آن پرداختند. از جمله آقای محمد عبایی خراسانی، نماینده مشهد در نطق خود گفت: «یک سلسله نشریات، بدون محاکمه ممنوع شدند، ولی نشریات دیگر هرچه دل‌شان بخواهد در مقابل افکار عمومی می‌نویسند و به محاکمه کشیده نمی‌شوند. نمی‌خواهم کیهان را مطرح کنم. نتیجه این سلسله نشریات، بعد از قلع و قمع کردن نشریات انقلابی، معلوم شد.»
منبع: کتاب خاطرات هاشمی در سال ۱۳۷۹؛ «اصلاحات در بحران»
انتهای پیام
