مطالبات بر زمین ماندهی گلستان

احسان مکتبی، صاحب امتیاز روزنامه گلشن مهر (گلستان) در این روزنامه نوشت: براساس شنیده ها هیات دولت در روزهای پنجشنبه و جمعه به گلستان سفر میکند، سفر قبلی جناب رییس جمهور در اسفند ۱۴۰۰ انجام شد، در آن زمان گلشن مهر خلاصه ای از مطالبات اصلی شهروندان گلستان را منتشر کرده بود. در خلال این دو سال برخی از آن مطالبات محقق شده یا نزدیک به تحقق است که جای قدردانی دارد، اگر چه بر اساس شنیده ها و برخی اطلاعات میدانی روند تخصیص اعتبارات برای سفر قبلی رییس جمهور و انجام طرحها متاسفانه رقم نازلی را نشان می دهد و به هر دلیل هنوز تا تخصیص حتی پنجاه درصدی اعتبارات سفر دوسال پیش و هزینه آنها راه زیادی باقی مانده است، اما توجه به خلیج گرگان و تلاش برای احیای آن، تلاش برای رونق اقتصادی اینچه برون و منطقه آزاد تجاری علیرغم فقدان اطلاع رسانی دقیق و متقن، از اموراتی است که شایسته تقدیر است اما در این میان موارد بسیاری نیز هنوز پا برجاست.
نکته مهمتر آنکه برخی اتفاقات دیگر در این دو سال نشان داده است که بحران ها بیش از آنچه تصور می کنیم در کمین گلستان هستند. برای نمونه عینی شدن ریزگرد مساله ای بود که تا دو سال گذشته برای عامه شهروندان قابل درک نبود اما امروز هست و باید برنامه ریزی اساسی در این باره به انجام رساند و مهمترین اقدام نیز توجه به مساله بیابان در گلستان است که مطابق آمار نزدیک به سیصد هزار هکتار است. بیابانی که بیش از صد و بیست هزار هکتار آن در شرایط بحرانی است و با این پیشرفت لاک پشتی که بر اساس برنامه ریزی معمولی درخت کاری یعنی سالیانه هزار یا دوهزار هکتار در برابر حجم بیابان زایی انجام می شود، راهی به دهی نخواهیم برد و باید هیات دولت، با تصمیمی جدی، برنامه ای اساسی در جهت مقابله با بیابان زایی در گلستان به انجام رساند تا محیط زیست گلستان به سوی فاجعه بیشتر حرکت نکند.
نکته اساسی دیگر فرونشست زمین در گلستان است که بر اساس واقعیات عینی در حال وقوع است و داده های علمی نیز آن را تایید میکند، به گونه ای که سازمان های مسوول هشدارهای لازم را داده اند، علت آن نیز آشکار است استفاده از آب های زیر زمینی و خالی کردن شریانهای حیاتی زمین برای مصارف کشاورزی و تامین اقتصاد کشاورزان علت اصلی آن است و با توجه به اینکه نیمی از جمعیت گلستان در روستاها زندگی می کنند و اصلی ترین اشتغال آنها کشاورزی است بنابراین به صورتی طبیعی مصرف آب کشاورزی افزایش یافته و باعث شده است کیفیت آب شرب از سمت غرب کاهش یابد و خطر شور شدن آب ها و شوره زار شدن زمین های کشاورزی استان را تهدید نماید. مساله پر اهمیت دیگر آنکه هم اینک نیز برخی زمین های کشاورزی در شمال گلستان شور شده اند و توان تولید خود را از دست داده اند.
راه حل چنین اتفاقی هم اصلاح الگوی کشت کشاورزی و تبدیل وضعیت کشاورزی معیشتی به کشاورزی اقتصادی و تجاری است. فعالیت های بخش کشاورزی و استمرار حمایت های سنواتی، حمایت و بسترسازی طرح های مشارکتی مدرن با سرمایه گذاری داخلی و خارجی با استفاده از فناوری و تکنولوژی پیشرفته در بخش کشاورزی با تأکید بر تولیدات گلخانه ای بزرگ و واحدهای پرورش آبزیان متراکم می تواند راه علاج باشد، در کنار این مطالبات اساسی باید اجرای طرح های جلوگیری از تخریب جنگل ها و مراتع و تبدیل کاربری زمین های کشاورزی و توجه ویژه به حفاظت از محیط زیست گلستان اشاره کرد که مساله ای حیاتی برای استان گلستان است، فرسایش فاجعه بار خاک به عنوان یک منبع تجدید ناپذیر باعث بروز چندین سیل خانمان سوز در دهه گذشته بوده است که تنها راه مقابله با آن نیز تنها حفاظت از خاک و محیط زیست (آب، خاک، جنگل و هوا) به عنوان منابعی غیرقابل تجدید هستند. شاید ضرورت داشته باشد که دولت به منظور حفظ محیط زیست در کنار اقتصاد خانوار، استقرار صنایع مادر به منظور ایجاد درآمد و اشتغال پایدار در گلستان را برای مقابله با رشد بیکاری و تولید اشتغال برای شهروندان در دستور کار قرار دهد.
دارا بودن یک میلیون هکتار اراضی ملی کم بازده و کویری در شمال گلستان، برای استقرار صنایع مادر مناسب است، فقدان طرح های صنعتی ملی – با توجه به درآمد سرانه استان که نیمی از درآمد سرانه کشوری است، مؤید این موضوع است که استقرار این صنایع می تواند با توجه به ضریب بیکاری تحصیل کردگان راهگشا باشد و فشار را از محیط زیست گلستان و آبهای زیر زمینی بردارد. در نهایت امید است این سفر و سفرهایی از این دست به توسعه متوازن در گلستان مدد رساند.»
انتهای پیام