کاتوکیک تر از پاپ شدن در خوزستان!
به گزارش انصاف نیوز، «محمد کیانوش راد«، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد در یادداشتی نوشت:
مسولین فرهنگی استان خوزستان، کاتولیک تر از پاپ نشوند.
چند روز پیش در مراسم بزرگداشت یکی از مخلص ترین و وفادارترین یاران انقلاب و دفاع مقدس در دانشگاه امیرکبیر شرکت جستم؛ دکتر هادی نخعی دوست و برادر عزیزم که به دیار حق شتافت است.
در بخشی از سخنان دو تن از سخنرانان نکاتی بود قابل تامل.
یکی از روحانیون گروه معارف دانشگاه امیر کبیر گفت: دکتر نخعی درد دین داشت و شجاعتی مثال زدنی، شجاعتی که امثال من بهردلیلی از آن بی بهره بودیم. او آنچه را در چارچوب انقلاب و اسلام می یافت، بی مسامحه از آن دفاع می کرد. و این کار خیلی سختی است و کار هر کسی نیست.
در ادامه، «نداف» یکی از تاریخ نویسان دفاع مقدس گفت: نقش دکتر نخعی در تدوین وقایع جنگ، بسیار مهم است. نخعی روایت جنگ را بر اساس گفته های فرماندهان و توجیهات آنها نمی نوشت. او معتقد به نزدیک شدن به واقعیت های جنگ بود و جنگ را آنگونه که اتفاق می افتاد تدوین می کرد.
نداف گفت: یادم هست وقتی برای انجام عملیات ها، از نام های ائمه برای اسم رمز استفاده می شد، هادی نخعی ناراحت و عصبانی می شد و در آن جو جرات این را داشت که اظهار مخالفت کند و می گفت: این نام گذاری ها درست نیست. این نام گذاری ها جنگ ما را جنگ شیعه و سنی جلوه گر خواهد ساخت.
امروز از زاویه ی دید شجاعانه و حکیمانه ی نخعی می توانیم درستی سخن او را دریابیم. او مسلمانی بشدت متشرع و متدین، اما آزاداندیش و حق طلب بود. تنها اینگونه انسان ها می توانند در برابر انحرافات بایستند. یاد و راهش، همیشه ماندگار باد.
نخعی از محققان ارشد مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس بودو مجموعه ی «روز شمار جنک ایران و عراق» از جمله تلاش های شبانه روزی او بود. دکتر نخعی فراتر از زمان می اندیشید.
او آنچه را درست تشخیص می داد می گفت و به عوارض و مد زمانه اش توجهی نمی داشت.
راه و روش نخعی باید رهنون فعالیت های ما باشند.
از نخعی گفتم تا بگویم، انسان های بزرگ را از همین رفتارها و مواضع می توان شناخت و از نکته نکته های آنان باید درس آموخت.
در سال ۱۳۶۳ در یادداشتی نوشتم که:
«حرکت موثر هر جامعه ای در حفظ تعادل در همه ی امور است. حتا افراط در یک ارزش مثبت و فراموشی و کم توجهی به امر مثبت و ارزشی دیگر هم نوعی انحراف است. یکی از اصلی ترین عوامل انحراف، همین عدم تعادل است. انحراف یا افراط و تفریط، حتا در مواردی می تواند، شامل (افراط و تفریط) در ارزش های مثبت هم باشد».
شاید، لغو کنسرت های موسیقی توسط مسوولان فرهنگی در خوزستان – که به عنوان – عدم برگزاری کنسرت موسیقی تا پایان چهلم شهدای حله انجام شده است، امری بسیار ارزشمند هم تلقی شود تا جایی که حتا برخی از محافظه کاران به استقبال از آن به موضع گیری پرداختند. اما مردم و جوانان خوزستانی، با سیاست های یک بام و دو هوا در خوزستان و در کشور چه کنند؟
برگزاری نوزدهمین جشنواره تولیدات رادیویی و تلویزیونی مرکز استان ها در اهواز و اجرای موسیقی زنده توسط سالار عقیلی، با حضور روحانیون و مسوولین استان خوزستان و اجرای در مقابل آیت الله جزایری و آیت الله حیدری، مردم خوزستان را با این سوال مواجهه کرد که این سیاست های دوگانه چگونه و با چه منطقی اجرا می شود و چرا مسوولان فرهنگی بدون توجه به واقعیت ها ی موجود، به خواسته های غیر معقول گروه هایی اندک تن می دهند؟
روشن است که باید از رفتار روحانیون در جلسه و از جمله نمایندگان مجلس خبرگان، که رفتاری معقول و واقع بینانه بود دفاع کرد.
راه دین و دینداری، راه افراط و تفریط نیست. مردم استان می پرسند اگر کنسرت، نباید تا چهلم شهدای حله در خوزستان اجرا شود، چگونه در مقابل چشمان نماینده ی ولی فقیه و نماینده ی خبرگان رهبری جشنواره و موسیقی اجرا می شود و نه خلاف شرع و نه نادیده گرفتن حرمت خون شهداء تلقی نمی شود؟!
احترام شهدا از جمله شهدای عزیز حله و خانواده های آنها، در هر زمان و مکانی، واجب و یک فریضه ی ملی و مذهبی است.
مسوولان فرهنگی استان که در دلسوزی آنها شکی نیست، باید واقع بینانه و به دور از احساسات و جوزدگی و جو گرفتگی، و با مقاومت در برابر فشارهای افراد ظاهربین، با شجاعت از هنر و هنرمندان دفاع کنند.
انتهای پیام
