مقایسه برخورد دولت با دو رییس دانشگاه در شیراز
به گزارش انصاف نیوز، «خبر پارسی» سایت خبری محلی استان فارس، نوشت: وقتی دکتر مجید ارشاد سکان هدایت دانشگاه شیراز را بر عهده گرفت،شاید کمتر منتقد وی باور داشت او تریبون آزاد اندیشی را در اختیار آنها قرار داده تا هر آنچه دلتنگشان می خواهد بگویند.
او بنا بر گفته یک عضو هیات علمی دانشگاه شیراز که اتفاقا در زمان تصدی اصولگرایان بر دانشگاه مسئولیت داشت،« به‌هرنوع سلیقه و طرز تفکر در قالب قانون به دیدۀ احترام می‌نگرد» در عمل هم نشان داد از آزاد اندیشی و تضارب آرا استقبال می کند و اتفاقا تریبون دانشگاه را بیش از آنکه در اختیار حامیان دولت قرار دهد در اختیار منتقدان دولت گذاشت تا نشان دهد : «وسعت دید و گستردگی افق فکریش مثال‌زدنی است» سخنی که عضو محترم هیات علمی دانشگاه شیراز پیش از این در خبر پارسی متذکر شده بود.
دکتر ارشاد بنا بر گفته این عزیز: «اهل اندیشه و مشورت است، میانه‌رو و آرام است، سنجیده سخن می‌گوید و عمل می‌کند، نرم‌خوی و صمیمی است، متواضع و عادل است، هیچ‌گاه کسی از او سخنی به‌درشتی نشنیده است، پرحوصله و صبور است، از چاپلوسی خوشش نمی‌آید، مقام او را دچار نخوت و تکبر نمی‌سازد، مؤمن و خداترس است و به اصرار اکثریت دانشگاهیان شیراز و مسئولان وزارت علوم این مسئولیت دانشگاه را پذیرفت و فروتنانه معتقد بود افراد توانمند دیگری در دانشگاه شیراز هستند»
و چه تلخ است که این فرد که دینداری را همراه با اخلاق مداری و سعه صدر، تواضع و متانت و باور عمیق به کرامت انسانی دارد، با شکایت برخی که قائم مقامش احتمال می دهد از مردان دولت باشند به دادگاه احضار می شود!!آن هم در حالی که تمام توانش را مصروف دفاع از حریم دانشگاه و دانشجو کرده است.
او که عادت ندارد به روزنامه ها رپرتاژ آگهی بدهد تا عکس و بیلان کارش را منتشر کنند با آرامشی درونی که خاص اوست کار علمی می کند و به خرد جمعی و برنامه‌ریزی علمی اعتقاد دارد.
دکتر ارشاد نقطه مقابل آن یکی رئیس دانشگاه شهرمان شیراز است هرچه او در تمام سوراخ سنبه های دانشگاهش دوربین مخفی می کارد و به خرد جمعی و احترام به همه جناح و گروهها اعتقادی ندارد،او(دکتر ارشاد) در هیچ آسانسور و خوابگاهی دوربین مخفی نمی گذارد چرا که به‌هرنوع سلیقه و طرز تفکر در قالب قانون به دیدۀ احترام می‌نگرد و در طول مدیریت خود نشان داده که جناحی و گروهی عمل نمی‌کند.
اگر آن یکی رئیس دانشگاه صدای اعتراض هزاران دانشجویی که خواهان رفتنش پس از دو دوره ریاست هستند را نمی شنود،اگر آن یکی رئیس دانشگاه برای رفتنش به حجت شرعی نرسیده و اگر اقتدار گرا و خود شیفته است،دکتر ارشاد اما جز جمعی محدود که تعدادشان به ۵۰ دانشجو هم نمی رسد مخالفی ندارد و با این وجود به اصرار ریاست دانشگاه را می پذیرد.
عجیب است هزاران دانشجو برای رفتن رئیس یک دانشگاه آن هم پس از دو دوره بیانیه امضاء می کنند و به وزیر مرتبط نامه می نویسند که قانون ملاک است نه حجت شرعی شخص،در جایی دیگر صدها دانشجو به همه جا لابی می زنند تا دکتر ارشاد ریاست دانشگاه را بپذیرد!
ارشاد حالا با آن آرامش درونی اندک مدتی است که ریاست دانشگاه شیراز را پذیرفته و با صبر و حوصله و آرامش،فارغ از هیاهو و مصاحبه های کر کننده رسانه ای به خرد جمعی احترام می گذارد و برنامه ریزی علمی می کند درست بر خلاف آن دیگر رئیس که سایت دانشگاهش را تریبون یک حزب خاص قرار داده تا سلامت اخلاقی و انسانی را نشان بگیرد!
درد آور است دکتر ارشاد برای صدور مجوز به سخنرانی فرزند حاصل عمر امام (ره) و نماینده منتخب ملت با شکایت برخی به دادگاه احضار می شود اما رئیس ناخواسته دانشگاهی دیگر که تعلقات جناحیش کرامت انسانی را خدشه دار کرده ارج و قرب می بیند.
چه خوب گفت حضرت مولانا: کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست!
انتهای پیام
