نقدی بر رفتار محمود صادقی
«کامبیز نوروزی»، حقوقدان اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه ی آرمان نوشت:
«محمود صادقی نماینده مجلس شورای اسلامی روزسه شنبه هفته‌گذشته در وقت اداری جهت انجام تحقیقات، در دادسرا حضور یافت. اوپس از حضور در دادسرای فرهنگ ورسانه وانجام تحقیقات درباره اتهامات مطروحه توسط بازپرس پرونده وباصدور قرار کفالت و با معرفی کفیل آزاد شد».
این خبر دو معنا دارد. یکی اینکه به محمود صادقی تفهیم اتهام شده و اینک او از نظر قضائی متهم است. خبر چیزی از عنوان اتهامی او نگفته است. دوم اینکه قرار کفالت «بعد از قول شرف» سبک‌ترین قرارتامین است. وقتی برای متهمی قرارکفالت صادر می‌شود به معنای این است که اتهام اوچندان سنگین نبوده و متهم نیز از نظر شخصیت فردی واجتماعی و سابقه کیفری، فردی مورد اعتماد است و بازپرس می‌تواند با اخذ قرار سبکی مانند کفالت، ازحضور متهم در مراحل مختلف تحقیق و سپس دادرسی اطمینان کافی داشته باشد. نگرانی‌هایی مانند بیم فرار و اختفا و امحای آثار جرم و… نیست.
قاعدتا اگر بازپرس از نظر قضائی ضروری تشخیص می‌داد، قرار سنگین‌تری مانند وثیقه صادر می‌کرد ولی معلوم است که بازپرس نیازی به قرار سنگین‌تر ندیده است. حال این نکته مطرح است که وقتی بازپرس محترم که با آگاهی از پرونده امر، از نوع اتهام محمود صادقی آگاه بوده است و نیز قاعدتا از وضعیت فردی و اجتماعی او به عنوان یک نماینده شناخت کافی می‌توانسته داشته باشد، آیا بهتر نبود در مسائل مربوط به ابلاغ و دعوت صادقی به بازپرسی، درچارچوب مقررات قانونی، از حسن سلیقه بیشتری بهره‌برداری می‌شد تا آن ماجرای صدور برگ جلب و ابلاغ شبانه و ابعاد بحران خیز و عدم قبول برگ جلب توسط صادقی «که می‌تواند مورد نقدباشد» پیش نیاید؟
این روزها بیش از همیشه به تلاش برای وفاق قانونی و گفت‌وگوی همگانی نیازمندیم. آقای محمود صادقی نماینده مجلس در توئیتر خود، یادی از شاعر بزرگ معاصر پروین اعتصامی کرده است و دو بیت از این شاعر گرانقدر را توئیت کرده است که اصلا دوست ندارم آن را در اینجا نقل کنم.
سال‌های طولانی است که اینجانب خود بیش از ده‌ها یادداشت و مصاحبه در نقد پاره‌ای رفتارهای برخی از نهاد‌ها داشته‌ام، اما همه اینها اصلا موجب آن نیست که بر این توئیت ایشان و نقل این دو بیت ایراد و خرده جدی نگیرم و نگویم که توئیت این دو بیت توسط ایشان در این روزها کار درستی نیست و هیچ کمکی به حل هیچ مشکلی نمی‌کند.
زبان تعامل و گفت‌وگو یا زبان حقوق و قانون، زبان منطق و استدلال است. کما اینکه خود ایشان نیز با وجود آنکه احضار خود توسط دادسرا را برنمی‌تابید اما باز هم در دادسرا حاضر شد و مراحل مربوطه طی شد.
از زبان منطق و استدلال می‌توان دفاع کرد اما از زبان تندگویانه، نه. اگر قرار است با اندیشه اصلاح‌طلبانه کاری برای اصلاح امور بشود، چه در مجلس، چه در هرجای دیگر، از چنین زبان و ادبیاتی که خود راه را بر اصلاح می‌بندد باید پرهیز کرد.
انتهای پیام
امروز هم با وصف غیر مؤدبانه اى از بازپرس پرونده یاد کرد که انصافاً در شأن وى نبود و مورد اعتراض رئیس مجلس قرار گرفت
جناب سپهر … خداوند بلند کردن صدا به ناسزا رو نمی پسنده مگر از جانب کسی که به او ظلم شده باشه…! این که حکم جلب نماینده مجلس صادر بشه و شبانه اونو به بند بکشن ، بیشتر از اونیکه امتیازی به دستگاه قضایی باشه ، تعدی به مجلس و خانه ملته … شما در نظر بگیرید که فردا خبر بازداشت نماینده مجلس انگلیس به شیوه ای که درمورد صادقی انجام شده پخش بشه ، قطعا ابهت دموکراسی حاکم در انگلستان در نظر شما خواهد شکست و در درون خود خواهید گفت پس اونجا هم خبری نبوده و دموکراسی یعنی کشک … ! همین رفتارها با دیگر اقشار و رسانه ها انجام می گیره که بعد از پخش خبر رسوایی مالی اردوغان و پسرش که در رسانه های ایران انعکاس داشت …رئیس جمهور ترکیه با اخم و طلبکاری هر چه تمام به دکتر روحانی گفته بود که جلوی روزنامه ها رو بگیره و ایشون پاسخ داده بود که روزنامه ها در اختیار دولت نیستن و در ارایه مطالب آزادی عمل دارن و اردوغان با کنایه و بی ادبی به ایشون گفته بود که “”” بععهله ، همه دنیا میدونن رسانه های ایران در چه حدی آزادن…!!!””” مخلص کلام اینکه روا نیس قوای مختلف حدود و حریم همدیگه رو با بیان و عمل نسنجیده هتک کنن و تشنج ایجاد کنن… البته تو این وسط همیشه این ما مردمیم که سرمون بی کلاه میمونه …! وگرنه مجلس و عدلیه برادر هم نباشن ، روساشون برادر که هستن!