هوش مصنوعی و عواقب آن

روزنامه اعتماد نوشت: تاثیر‌گذاری پدیده هوش مصنوعی به قدری گسترده شده که روزانه و بعضا در طول روز چندین خبر در این حوزه تقریبا توسط اکثر خبرگزاری‌ها منتشر می‌شود. کار به قدری بالا گرفته که کشورها گاهی دست به شانتاژ خبری به جهت ابراز پیشی گرفتن از رقبا می‌زنند. اما اینکه همه آن چیزی که در رسانه‌ها مطرح می‌شود صحیح است یا خیر، نیاز به دانش تخصصی در این وادی دارد که فقط از عهده اهل فن برمی‌آید، اما دانستن اینکه اکنون بشر در کجای مسیر پر التهاب این ابر ذهن در حال پیدایش قرار دارد، می‌تواند به سوءگیری اذهان افراد کمک شایانی نماید. برای درک این مهم ضرورت دارد بدانیم هوش مصنوعی کنونی راه نسبتا طولانی‌ای تا تبدیل شدن به یک هوش مصنوعی تعاملی دارد و این دو مفهوم اگرچه مرتبط هستند اما باهم تفاوت‌های قابل توجهی دارند که درک این تفاوت‌ها در درک بهتر آینده این پدیده بسیار مثمر ثمر خواهد بود. هوش مصنوعی کنونی اغلب به عنوان یک واحد مجزا در تصمیم‌گیری توسط ماشین یا سیستم‌های خودکار تعریف می‌شود که براساس الگوریتم‌ها و داده‌های آموزش داده شده، وظایف خاصی را انجام می‌دهد. این سیستم‌ها معمولا تعامل محدود با محیط دارند (مانند ChatGPT) و به تعلم یادگیری ماشینی محدود می‌شوند. در نقطه مقابل هوش مصنوعی تعاملی قرار می‌گیرد، در این مفهوم، سیستم‌ها توانایی تعامل فعال با محیط و انسان‌ها را دارند. آنها قادر به درک و پاسخ به داده‌ها و ورودی‌های چندگانه از محیط خودکار و ارتباط موثر با انسان‌ها هستند. این تعامل می‌تواند در سیاق‌های مختلف مانند ربات‌های اجتماعی، معیارهای گفت‌وگوی طبیعی، خودران‌سازی متقابل با انسان‌ها و موارد مشابه رخ دهد. سیستم‌های هوش مصنوعی کنونی عمدتا براساس مدل‌های یادگیری عمیق (Deep Learning) مبتنی بر شبکه‌های عصبی عمیق عمل می‌کنند. آنها با استفاده از داده‌های آموزشی به تعلم و یادگیری می‌پردازند، اما تغییرات و تطورات بزرگی بدون نیاز به تغییر مدل‌های پایه ایجاد نمی‌کنند، اما سیستم‌های هوش مصنوعی تعاملی تمایل دارند که تعاملات‌شان با محیط و انسان‌ها به سرعت تطور بخشند. این گوناگونی ارتباط‌گیری ممکن است به منظور بهبود درک، پردازش و ارتباط با محیط و انسان‌ها باشد. این سیستم‌ها معمولا از ترکیب مدل‌های یادگیری عمیق با روش‌های متنوعی مانند یادگیری تقویتی (Reinforcement Learning) و یادگیری انتقالی (Transfer Learning) استفاده می‌کنند. به‌طور خلاصه، هوش مصنوعی تعاملی تا حد زیادی از توانایی تعامل و ارتباط با محیط و انسان‌های بیشتری نسبت به هوش مصنوعی کنونی برخوردار است و در کاربردهایی با پیچیدگی بالاتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

انتهای پیام