ترس تندروها از حضور ناطق نوری، استقبال میانه روهای دو جناح از آمدن او به صحنه | برنامه اصولگرایان و اصلاح طلبان برای مجلس ۱۴۰۲ چیست؟

مطهره شفیعی در آرمان ملی نوشت: انتخابات مجلس دوازدهم در سال ۱۴۰۲ برگزار میشود اما هنوز تکلیف دو جریان سیاسی کشور برای حضور یا عدم حضور در این انتخابات مشخص نشده است. اصلاحطلبان بیش ازاصولگرایان در تصمیمگیری برای انتخابات مجلس آینده دچار تردید هستند چرا که انتخابات مجلس یازدهم که طی آن بیشتر کاندیداهای این جریان ردصلاحیت شدند، در ذهنشان وجود دارد و تضمینی برای تایید کاندیداهای این جریان در انتخابات ۱۴۰۲ نیست. جریان اصولگرا اما با توجه به تجارب قبلی، خود را پیروز میدان میداند مانند مرتضی طلایی که میگوید: «اگر تمامی تشکیلات ذیل جریان اصولگرا وارد عرصه رقابت انتخاباتی شوند، مردم دیگر اقبالی به شعارهای اصلاحطلبان از خود نشان نخواهند داد.» اما آنچه طلایی ذکر کرد، دارای مهر تایید از سوی همه جریانهای اصولگرا نیست چنانکه در انتخابات مجلس دهم نام اصولگرایان برجستهای مانند علی لاریجانی در لیست اصلاحطلبان ذکر شد. با توجه به چنین شرایطی گزینه اجماع یا فعالیت حول محور بزرگان اعتدالی دو جناح قابل طرح است و حتی شاید ارائه لیست مشترک. چندی قبل قائم مقام حزب اعتمادملی در پاسخ به این پرسش که آیا احتمال دارد در مسیر انتخابات ۱۴۰۲ برخی از اصلاحطلبان و عقلای جریان اصولگرا بر سر اشتراکات با یکدیگر توافق کرده و حتی لیست مشترک منتشر کنند، بیان داشت: «آقای خاتمی پیش از این گفته بودند که باید با عقلای جریان مقابل به گفتوگو بنشینیم که این مهم واقعی و عملی است. در زمان باقی مانده به انتخابات مجلس دوازدهم بهتر است جریانات سیاسی که به دنبال برگزاری انتخابات سالم، رقابتی و آزاد هستند با یکدیگر به گفتوگو بنشینند. زیرا این اقدام یک حرکت مهم به سوی دموکراسی خواهد بود.»
دو مصلح مورد تایید سیاسیون
برای عملیاتی کردن این طرح به حضوربزرگانی از هر دو جناح سیاسی کشور نیاز است که مورد اعتماد اصلاحطلبان و اصولگرایان باشند. بزرگانی مانند عبدا… نوری از جریان اصلاحطلب و ناطق نوری از جریان اصولگرا. دو شخصیتی که سالهاست با فضای سیاسی خداحافظی کردند اما از آنها خواسته میشود در جایگاه دیگری به ایفای نقش بپردازند. علیاکبر ناطق نوری و عبدا… نوری دو وزیر کشور؛ دو مصلح سیاسی و…. شاید در نگاه اول برخی تصور کنند که این دو شخصیت چه اشتراکاتی با یکدیگر دارند که اینگونه نامشان در کنار هم قرار گرفته است. دو شخصیتی که یکی رقیب دیگری برای ریاست مجلس بود و ۱۱رای بیشتر ناطقنوری را بر این کرسی نشاند. بیتردید باید اذعان داشت که شباهتی در آنها وجود دارد که سبب نزدیکیشان میشود و آن هم ژن اعتدال و میانهروی است.
تصمیم شیخ نور چیست
بدون شک جفاهایی از سوی تندروها به ناطق نوری شد اما او اهل اعتراض نبود و سکوت کرد. محمد عطریانفر فعال سیاسی اصلاحطلب، داستان کنارهگیری شیخ نور از سیاست را چنین توضیح داد: آقای ناطق از شخصیتهای ملی در عرصه اصولگرایی است. با توجه به سابقه فعالیت و حضور آقای ناطق در دولت و پارلمان، او به عنوان یک سیاستمرد معقول و معتدل همچنان تا زمانهای طولانی میتواند در عرصه سیاست نقشآفرین باشد. متأسفانه در سال ۸۴ و در آستانه انتخابات ریاستجمهوری، احمدینژاد رفتاری تند و غیراخلاقی را نسبت به آقای علیاکبر ناطق نوری جلوی رسانهها انجام داد. این کار احمدینژاد بسیار برای آقای ناطق سنگین تمام شد چون او کسی بود که از نردبان اعتبار آقای ناطق بالا رفت. آقای ناطق نوری انتظار داشت در درون اصولگراها نوعی انضباط درون گروهی را در حق آقای احمدینژاد اعمال کنند که چنین اتفاقی نیفتاد. در یک گام دیگر آقای علیاکبر ناطق نوری انتظارش این بود که از ایشان اعاده حیثیت شود تا پاسخی باشد به اتهام زنیهای احمدینژاد اما متأسفانه هیچ کدام از این انتظارات مشروع، بحق و انسانی آقای ناطق را کسی پاسخ نداد. به همین خاطر آقای ناطق نوری یک نوع بازنشستگی زودرس را برای خود اعلام کرد» اما مدتهاست که پیامهایی از سوی دو جریان به لواسان ارسال و از اوخواهش میشود تا به یاری جناحهای سیاسی بپردازد و با همراهی بزرگان جریان اصلاحات برای انتخابات ۱۴۰۲ برنامهریزی کنند.
ترس از حضور ناطق نوری
در جریان اصلاحات هم بزرگانی هستند که میتوانند در کنار ناطق نوری ناامیدی و تردید انتخاباتی از جریانهای سیاسی را بزدایند. از جمله این شخصیتها میتوان به عبدا… نوری اشاره کرد. شخصیتی که خود را اسیر حاشیه نمیکند و مدتهاست که سیاستورزی او در عرصه علنی نیست. هنوز بهطور رسمی نامی از عبدا… نوری برای سازماندهی انتخابات به میان نیامده است اما ترس ودلهره در رفتارهای دلواپسان اصولگرا مشهود است. مانند احمدینژاد که اخیرا گفته است: «گشت ارشاد از زمان آقای عبدا… نوری و مسئولیت ایشان در وزارت کشور در سال ۶۸ آغاز شد، آقای نوری که اصلاحطلب و آن زمان وزیر کشور بود. سر خیابانها مینیبوس میگذاشت و آرایش خانمها را آن هم با سرباز چک میکرد. ما همان زمان اعتراض میکردیم. طی سالهای ۶۳، ۶۴ و ۶۵ در خیابان ولیعصر هر روز درگیری بود. دختر خانمها و آقایانی که موهای بلندی داشتند یا کراوات میزدند یا خانمها کفشهایی میپوشیدند که چراغ داشت! یک عده موتور سوار میآمدند، کراوات را میبریدند، موها را قیچی میکردند و ما همان زمان معترض بودیم. در زمان آقای هاشمی و آقای خاتمی مقداری بالا و پایین شد. آقای هاشمی در انتخابات آمد و گفت اگر احمدینژاد بیاید، پیادهروها را دیوارکشی میکند و آسانسورها را جدا میکند، من به تلویزیون رفتم و گفتم چرا اینقدر هجمه میکنید؟ مثل اینکه من وارد محدوده ممنوعه شدهام.» یا سایت دلواپس مشرق نوشت: «در کانال تلگرامی او تقریبا هیچ اشارهای به مسائل سیاسی نمیشود؛ جز چند پیام تبریک یا تسلیت! میگویند او سیاستمداری است که همه چیز را بوسیده و به دنبال زندگی شخصیاش رفته است. هر بار هم که کسانی به سراغ او رفتهاند با پاسخ قاطع «نه!» در بازگشت به عرصه سیاسی از جانب او روبهرو شدهاند. آخرین بار آن مربوط به سال ۱۳۸۷ است؛ که گروهی از دانشجویان نزدیک به طیف تندرو دفتر تحکیم وحدت به سراغش رفته؛ تا او را قانع به حضور در انتخابات ریاستجمهوری کنند؛ اما پاسخ او طبق پیشبینیها منفی بوده است.
انتهای پیام