روتینهای اوباما و پزشکیان

محمدحسین غیاثی، در یادداشتی تلگرامی نوشت: «چند وقت قبل یک ویدیو از برنامههای تلویزیونی اوپرا وینفری را میدیدم که با باراک اوباما و همسرش در شوی معروفش مصاحبه میکند.
اوپرا از اوباما میپرسد بعد از بیدار شدن روزانه از خواب تا هنگام ناهار به طور روتین چه کارهایی انجام میدهی؟
اوباما میگوید اولین کارم این است که در جریان امنیت ملی امریکا قرار میگیرم. سپس وقت زیادی را صرف فکر کردن به اقتصاد میکنم. ایجاد شغل، تداوم رشد اقتصادی و موارد مهم مرتبط، مثلا آموزش کودکان در امریکا. آموزش به عنوان یک فوریت. و نگرانی از عقب ماندن امریکا در قرن بیستویکم. مثلا در ریاضیات و علوم.
سپس با تیمم در کاخ سفید گفتگو میکنم تا چگونه از حمایت سیاستمداران دموکرات و جمهوریخواه برای پیشبرد کارها در امور قانونگذاری کمک بگیریم.
یک رئیسجمهور در ایران هم تقریبا همین روتین کاری را دارد با این تفاوت که مصادیق آن به شکل وحشتناکی متفاوت است؛
امنیت: در اینجا کشور هر روزه زیر بار تهدیدات مرگبار دشمنان تا دندان مسلح است که قسم خوردهاند ایران را بمباران کنند.
اقتصاد: طیفی گسترده از ناترازیهای بودجه، ارز، آب، انرژی، تورم، فروش نفت، فقر وگرسنگی، تحریم و …
آموزش: کمبود کلاسهای درس تا جایی که خود رئیسجمهور استانبولی بنایی برمیدارد و ماله میکشد و آجر میچیند.
تیم کاری: گفتگو دربارهی وفاق با عاملان وضع موجود که دولت را کمتر اذیت کنند.
آنها کارهای اوباما تا ناهار بود.نمیدانم روتین بعد ناهارش چه بود!
اما در ایران احتمالا کار سنگینتر دکتر مسعود پزشکیان بعد از ناهار شروع میشود و آن رسیدگی به بحرانهای مصنوعی یا ایدئولوژیکی است که از طرف آدمهایی ایجاد میشود که همهکارهی هیچکارهاند.
مثل جنجال بر سر قانون حجاب، فیلترینگ اینترنت، خطبههای نماز جمعه، تندروهای مجلس، و یک ردیف از این چاهها که برای ملت و دولت آب ندارد اما برای عاملان وضع موجود نان دارد.
اگر تجربهی مدیریت اجرایی داشته باشید میبینید، در مملکتی که فرایندها، وظایف و مسئولیتهای دولت به درستی و شفافیت تعریف نشده و ساختارها به خوبی مهندسی یا بازمهندسی نشده، و دولت فاعلیت، عاملیت، مسئولیت، مالکیت و تصدیگری ۸۰ درصد همه چیز را برعهدهی خود گرفته، و در عین حال شما یک مدیر واقعی، متعهد، متخصص و باوجدان هستید، وقتی این جور دخالتها و بحران آفرینیها را میبینید، تا عمق جان و استخوان میسوزید چون میدانید این حاشیهها تا چه حد تباهکننده ثروت ملی، کاهندهی جان ملت، سوزانندهی فرصتها در جهان پررقابت دیجیتالی و در کل سرسامآور و دیوانهکننده است.
انتهای پیام