آیت الله امجد: نباید با مردم و با عمامه بازی کنیم
به گزارش انصاف نیوز، آن چه در پی می آید پرسش و پاسخی است که در کانال تلگرامی آیت‌الله امجد منتشر شده است.
۱ – براى جمع کثیرى از ارادتمندان شما این سوال ایجاد شد که چطور شد حضرتعالى که همیشه از مناصب و تعینات دنیوى (حتى کرسی تدریس و محراب و ریاست هاى دینى) احتراز داشته اید این بار به نحو غیر مترقبه خودتان را داوطلب نمایندگى مردم در خبرگان رهبرى کردید؟
بسم الله الرحمن الرحیم. به حکم کلکم راع و کلکم مسوول عن رعیته که وظیفه ی اخلاقی همه ی مومنان است و فریضه ی همگانى امر به معروف و نهى از منکر. یعنی همه ی ما نسبت به جامعه و سیاست و سرنوشت و امنیت مردم مسوولیم. من احساس وظیفه کردم. احساس کردم می توانم و لازم است در مواضعی احقاق حق کنم، از ارزشها حمایت کنم و از سقوط جامعه جلوگیری و از حقوق مردم دفاع کنم. تمام موضع گیری های من در این سال ها هم از همین باب بوده است.
این ابتکار امام بود که جمهوری اسلامی نه یک کلمه کم و نه یک کلمه بیش و تمام وجود من همین را تصدیق می کند. جمهوری به همین معناست که همه ی مردم در سرنوشت خود سهیم باشند، محترم باشند، رسانه ها در اختیار مردم و انتخابات آزاد باشد. ما باید این مقاصد عالی امام را دنبال کنیم.
۲ – شما از فرصت قانونی برای اعتراض رسمی و پیگیری رد صلاحیت خود استفاده نکردید. لطفا در مورد دلایل این تصمیم توضیح بفرمایید.
[برایم] معلوم شد ملاک قانونی برای رد صلاحیت وجود ندارد. لذا دلیلی ندیدم که اعتنا کنم. مردم هم می فهمند و ما هم یکی از همین مردمیم. بنده احساس کردم در خبرگان می توانم مدافع حقوق مردم باشم و کَانّه آقایان گفتند: نمی خواهیم مردم به تو رأی دهند! و گرنه چه اتهامی به افراد ارزشمندی که رد صلاحیت شدند، وارد بود؟ ضد دین بودند؟! ضد انقلاب بودند؟! دیدم صداقت نیست. بنده هم اهل بازی نیستم. ما آدم هایی را دیده ایم که بازیگری را حرام می دانستند. انسان نمی تواند در لباس روحانیت بازیگری کند.
۳ – امید برخی علاقمندان شما این بود که احتمالا اعتراض منجر به تجدید نظر و ورود شما به خبرگان می شد. آیا بهتر نبود از اعتراض استفاده می کردید؟
خیر. بنا برآنچه که گفتم نتیجه ای در پی نبود و این عدم نتیجه گیری ممکن بود ناراحتی و اعتراض برخی دوستان کم تجربه را به دنبال داشته باشد و تبعات بعدی. من هم راضی نیستم تنش ایجاد شود. راضی نیستم کسی یک سیلی بخورد. با مردم رفیق و یکرنگم و مردم هم با ما چنین اند و گرنه بنده نه امکاناتی دارم و نه موقعیتی و نه منصبی. چون از نفاق و منافق پروری بیزارم، افراد صادقی اطراف ما هستند. هر کسی با مردم صادق باشد، مردم جانشان را برایش فدا می کنند. تکرار می کنم نباید با مردم و با عمامه بازی کنیم. کونوا مع الصادقین … بنده در خبرگان باشم یا نباشم، در خدمت مردم خواهم بود و تا آخر به وظیفه ی خودم عمل خواهم کرد انشاءالله.
امجد گریزان از هر منصب
به گزارش انصاف نیوز، همچنین محمد امجد، فرزند آیت الله امجد در یادداشتی در تلگرام نوشت:
خاطرم هست خیلی سالها پیش، نزدیک به سى سال پیش، عارف واصل و جلیل القدر، حضرت آیت الله بهاء الدینى قدس سره، به حضرت محمود امجد فرموده بود:
شما بروید توى مجلس! (مجلس شوراى اسلامى)
و ایشان با همه ی ارادت تامى که به این ولىّ خدا داشت و قید هر دو جهان را زده گرد خورشید وجودش در طواف و اعتکاف بود، نپذیرفت که نپذیرفت!
بنده در همان ایام که اباء و استنکاف ایشان را از پذیرش منصب قضاء و حاکم شرعى از همان پیروزى انقلاب تا آن روز را مشاهده گر بودم و هر چه تقاضا و استدعاى دوستان و ارادتمندان را به ایشان منتقل مى کردم و جواب رد مى گرفتم (این مرد خدا از سر احتیاط و خداترسی حاضر نبود در چنان شرایطى قبول منصب قضاء کند …) این بار عرض کردم مجلس شورا که سابقه ی حضور مجتهد خداترسی چون مدرس را دارد و حضرت آیت الله بهاء الدینى از سر ارادتى که به مرحوم مدرس و شما دارد این توصیه را مى کند و شما چگونه راضى مى شوید توصیه ی این مرد خدا را عمل نکنید؟
و جواب ایشان خیلی کوتاه بود: «الحمدلله من به الکفایه هست»
و زبان امثال ماها بعداز این بى هوایى و اکراه از قبول هر مسند و تعینى که حب جاه را تقویت مى کند بند مى آمد و چیزى نمى گفتیم چون مى دانستیم اصرار فایده ندارد.
گذشت و گذشت تا روزى از روزها حضرت محمود امجد از مرحوم آیت الله بهاء الدینى مى پرسند:
حضرتعالى یک وقتى به بنده مطلبى فرمودید بنده هم امتثال نکردم ولى مراد شما از آن مطلب چه بود؟
آقاى بهاء الدینى فرموده بودند: مى خواستم شما را ببینند!
مرحوم آقاى بهاء الدینى در آن سالها که وضع ارباب عمائم طالب دنیا را دیده بودند مى خواستند «محمودِ امجد» را ببینند!
یعنى بفهمند «خوب بودن» و «خداترس بودن» و «بی هوىٰ بودن» در میان این طبقه ممکن است و ممتنع نیست!
و در این روزها محمود امجد گریزان از هر منصب و منزلت و موقعیت و عنوان و ریاست فقط بر اساس وظیفه تا وزارت کشور رفت و ثبت نام کرد و چند روز پیش نامه اى توسط پست از وزارت کشور براى ایشان ارسال شد: « … توسط شوراى نگهبان تایید نشدید!»
و الحمدلله على کل حال
و آخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمین
سلام علیه یوم ولد و یوم یبعث حیا
سلام خدا بر اولیاء ش باد
انتهای پیام
با سلام. جناب آقای امجد لطف کنند بفرمایند پس از مسائل سال ۸۸ چی شد کشور را ترک کردند و ماهها در مالزی جلساتی به اسم روضه برگزار کردند و هر آنچه که حتی شبکه های ضدانقلاب به نظام و رهبری نگفته بودند ایشان در سخنرانی های خود به نظام و رهبری گفتند. وارد کردن این اتهامات سراسر دروغ به نظام و بدترین جسارت ها به رهبری ، هم از باب احساس تکلیف و خداترسی ایشان بود؟ این سخنرانی ها که الان هم در اینترنت موجود است ، دیگر قابل انکار که نیست؟ ملاک ، آقای امجد امروز هست نه آیت الله امجد شاگرد آیت الله بهاء الدینی.