عذر خواهی و تامین رضایت خانوادهای کشته شدگان بیگناه
حجت الاسلام شهاب الدین حائری شیرازی فرزند نمایندهی سابق ولی فقیه در استان فارس در یادداشتی تلگرامی با عنوان «حکومت در دو راهی فناء و بقاء» نوشت:
آنچه به عنوان شهدای امنیت در اعترضات اخیر مطرح شد کمتر از انگشتان یک دست بود که در صدا و سیما از ایشان تقدیر شایسته گردید.
عددی که برای کشته شدگان مطرح است بیش از صد نفر است.
اطمینان حاصل است تعدادی از کشته شدگان در چهارچوب تعریف محارب قرار نمیگیرند.
محارب که حکم فقهی وی میتواند در شرایطی مرگ باشد کسی است که سلاح خود را برای ترساندن مردم فی المثل برای گرفتن مال ایشان ظاهر میکند راهزنان در روایات مصداق آن شمردهاند.
اما کسی که خود را مورد ظلم حکومت میداند و به خیابان ریخته ولو آشوب کند خیابان ببندد و…. محارب شمرده نمیشود . (اگر چه این عمل خلاف قانون است و جزای خاص خودش را دارد که قطعا مرگ نیست)
بعلاوه در چنین آشوبهایی به صورت معمول افراد بیگناهی خونشان ریخته میشود نظیر آنچه در زندان کهریزک در سال ۸۸ اتفاق افتاد.
🔴 امیر مومنان ریختن خون بیگناه را موجب ازبین رفتن حکومتها میداند.
«ایاک و الدماء و سفکها بغیر حلها، فانه لیس شیء ادعی لنقمه و لا اعظم لتبعه و لا احری بزوال نعمه و انقطاع مده، من سفک الدماء بغیر حقها»:
«مالک! تو و خونها! و خونریزی بناحق!، که هیچ چیزی در ایجاد نقمت و عذاب و تیره روزی و بازتابهای زیانبار و زوال نعمت و انقطاع مدت حکومت، بیش از خونریزی بناحق موثر نیست».
🔴 الان مملکت در معرض دست درازی بیگانگان است. از نظر کارشناسان، ترامپ برای مانور قدرت و جلب آراء رای دهندگان به یک حمله ولو با ابعاد محدود به ایران که امریکا را در مواقعی چون ساقط نمودن هواپیمای جاسوسی تحقیر نموده، نیازمند است.
🔴 بنظر نگارنده اگر حاکمیت در عذر خواهی و تامین رضایت خانوادهای کشته شدگان بیگناه اقدام لازم را نموده و با تخلفات احتمالی مامورین امنیتی برخورد عبرت آموز بنماید در حقیقت در سنت الهی اقدام برای پایداری و ثبات خویش نموده.
اما اگر عذر خواهی را منافی اقتدار (۱) خویش بداند چنانچه از کلام امیر مومنان دانسته شد بقاء و اقتدار خویش را با دست خویش نابود نموده.
تقدیر کننده خداست و سبب ساز ما.
مائیم که اسباب حمله بیگانه و تحقیر را بر خود فراهم یا دفع میکنیم.
________________
۱) امیرمومنان در ادامه فقره سابق الذکر در عهدنامه مالک اشتر در مورد قتلی که به خطا ماموران حکومتی انجام داده اند میفرماید
وَإِنِ ابْتُلِیتَ بِخَطَإ وَأَفْرَطَ عَلَیْکَ سَوْطُکَ أَوْ سَیْفُکَ أَوْ یَدُکَ بِالْعُقُوبَهِ -فَإِنَّ فِی الْوَکْزَهِ فَمَا فَوْقَهَا مَقْتَلَهً- فَلاَ تَطْمَحَنَّ بِکَ نَخْوَهُ سُلْطَانِکَ عَنْ أَنْ تُؤَدِّیَ إِلَى أَوْلِیَاءِ الْمَقْتُولِ حَقَّهُمْ.
اگر به خطایى دچار گشتى و کسى را کشتى یا تازیانهات، یا شمشیرت، یا دستت در عقوبت از حد درگذرانید یا به مشت زدن و یا بالاتر از آن، به ناخواسته، مرتکب قتلى شدى، نباید گردنکشى و غرور قدرت تو مانع آید که خونبهاى مقتول را به خانواده اش بپردازى.
انتهای پیام
