«وطلع منضود» در کلامی از دکتر سروش
حسن انصاری، عضو شورای عالی علمی مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی، در یادداشتی تلگرامی با عنوان «”وطلع منضود” در کلامی از جناب دکتر سروش» نوشت:
در یک سخنرانی گویا تازه ای از آقای دکتر عبد الکریم سروش دیدم در سیاق بحث از رؤیاهای رسولانه ایشان آیه شریف قرآن: وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ [ الواقعه : ۲۹ ] را با قرائت شاذّ: “وطلع منضود” قرائت کردند و بعد طلع را به معنای موز دانستند و اظهار کردند که: اینجا طلع درست است که به معنای موز است و نه طلح که به معنای شکوفه است. به نظرم مطالب در ذهن ایشان با هم آمیخته شده. سابقه مباحث مرتبط با معنای آیه شریفه: وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ و نظرات مفسران قدیم و مباحث مرتبط با آن اینجا به درستی و دقت نقل نشده است. مقاله زیر مقاله مفیدی است درباره مباحث مرتبط با این آیه و اینکه معنای طلح در آیه شریفه دقیقا چیست و آیا مقصود از طلح (و نه طلع) موز است (کما اینکه بسیاری از مفسرین گفته اند) یا خیر.
[ لینک به مقاله‌ی «مصداق شناسی واژه «طلح» در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی» ]
بد نیست آقای سروش با عنایت به این مقاله در بحث خود تجدید نظری بفرمایند.
انتهای پیام
در هر صورت محل خاصی برای مناقشه نیست و البته برای مطرح شدن دوباره خوب است
اشاره به طلع بعنوان میوه در آیاتی از قبیل آیات ذیل و ضمن اشاره به رابطه با درخت دارنده آن میوه چنین هستند:
وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَهَا طَلْعٌ نَضِیدٌ ﴿۱۰﴾ ق
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِیمٌ ﴿۱۴۸﴾ شعرا
طَلْعُهَا کَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّیَاطِینِ ﴿۶۵﴾ صافات
اما اشاره آیات در سوره واقعه تا شماره ۳۱ اشاره به خود درختان متراکم است کاری به میوه آنها ندارد….اشاره به میوه های فراوان جداگانه از آیه ۳۲ آغاز میشود:
وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ ﴿۲۷﴾
فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ ﴿۲۸﴾
وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ ﴿۲۹﴾
وَظِلٍّ مَمْدُودٍ ﴿۳۰﴾
وَمَاءٍ مَسْکُوبٍ ﴿۳۱﴾
وَفَاکِهَهٍ کَثِیرَهٍ ﴿۳۲﴾ واقعه
مانند اشارات سوره الرحمن است به تراکم درختان در آیات ذیل:
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ﴿۴۸﴾ الرحمن
مُدْهَامَّتَانِ ﴿۶۴﴾ الرحمن