خاطرات هاشمی ۹ بهمن سال ۷۹ | گزارش یک نماینده از وضع ملتهب مجلس و جامعه

انصاف نیوز: خاطرات روزنوشت آیتالله اکبر هاشمی در ۹ بهمن سال ۱۳۷۹ را در ادامه میخوانید:
یکشنبه ۹ بهمن 1379 | 3 ذیعقده ۱۴۲۱ 28 ژانویه ۲۰۰۱
[آقای غلامحسین برزگر]، نماینده سپیدان آمد؛ در زمان دولت سازندگی، معاون استاندار فارس بود. از [حزب] کارگزاران [سازندگی] است. گفت وضع مجلس و جامعه، خیلی ملتهب است و نمایندگان، حسرت حضور شما را دارند و معتقدند، اگر تو در مجلس بودی، وضع اینگونه نبود و نمایندگان انتظار دارند که در این موقعیت، به داد کشور برسید. خبر داد که امروز آقای [حسین] لقمانیان[۱]، نماینده همدان [و عضو شورای عالی سیاستگذاری ادوار تحکیم وحدت و رئیس شاخه همدان جبهه مشارکت] را بازداشت کردهاند و نمایندگان نگران و ناراحتاند. گویا در نطق پیش از دستور، به قوه قضاییه اهانتکرده و به دادگاه احضار شده و چون حاضر نشده، دستور جلب او صادر شده؛ از گروه ملی مذهبیها است. بعد خبر رسید که پس از بازجویی آزاد شده و نیز از احضار [آقای رحمتالله خسروی]، رئیس شورای شهر تهران و بازداشت هُدی صابر و تعطیلی هفتهنامه حدیث قزوین و بازداشت مدیرمسئول آن که پدر علی افشاری، [دبیر سیاسی دفتر تحکیم وحدت] است، جو را بیشتر ملتهب کرده. خواست که دستور بدهم، شعبهای از دانشگاه آزاد اسلامی در سپیدان تأسیس شود.
جمعی از جمعیت [علمی فرهنگی] حافظ ولایت از حوزه [علمیه] قم آمدند. ضمن اظهار نگرانی از منزویشدن حوزه، به خاطر اینکه هنوز در هوای دوران سابقاند که روحانیت در حاشیه امور بوده، برای به روزترشدن روحانیت و حوزه، استمدادکردند. گفتم، بههرحال حوزهای که انتظار دارد، نظراتش در امور مملکت اجرا شود، باید فقه و تحصیل حکومتی و کاربردی داشته باشد.
آقای [بهروز] بوشهری، مدیرعامل سابق منطقه آزاد قشم آمد. از عزل خود، به شدت ناراحت و نگران است که زحماتش در فعالکردن قشم ضایع شود. از سیاست دولت انتقاد کرد که توجهی به امور عمرانی و توسعه اقتصادی ندارند و برای پذیرش دعوت وزرای نفت و صنایع، برای همکاری با آنها مشورتکرد.
عصر، دانشجویان عضوکانون اندیشه دانشگاه امیرکبیر آمدند و با اظهار نگرانی از آینده انقلاب، گزارشکار تحقیقی در مورد وضع فعلی جامعه و آینده انقلاب دادند. من هم نظر دادم؛ کار خوبی کردهاند.[۲] شب، برای اصلاح دندان به بیمارستان اختر، نزد دکتر سعید لاهوتی، [همسر فاطی] و دکتر [غلامرضا] محسنی رفتم.
[۱] – حسین لقمانیان در ۸ آذر ۱۳۷۹ در نطقی در مورد قوه قضاییه با اشاره به دستگیری برخی ملی مذهبیها گفته بود: «کارد دادگاه مطبوعات،گلوی آزادی بیان مطبوعات و افراد را بریده است و ساحت مجلس قانونگذاری را در تیررس تهدید نهاده است. نهاد قضاییکه باید افق امید برای دادگری و بالندگی دیگر اُرگانهای دولتی و بستر حق و قانون باشد و روح آزادگی و دموکراسی در مردم و خدمتگزاران مردم بدمد، ابزار قانونشکنی و حقکشی و شبح ترس و ناامیدی گشته است.» دادگستری تهران، طی نامهای به مجلس ضمن رد اعتراضات نمایندگان، از محکومیت حسین لقمانیان به ۱۳ ماه حبس تعزیری حمایت کرد، اما نمایندگان مجلس به اعتراضات خود ادامه دادند.
این اقدام که برخلاف اصل ۸۴ و ۸۶ قانون اساسی بود و «مصونیت پارلمانی نمایندگان» را نقض میکرد، با واکنش شدید نمایندگان مجلس ششم و دولت آقای خاتمی و برخی احزاب و فعالان سیاسی – اجتماعی رو به رو شد. سرانجام پس از بیست روز از زندانی شدن آقای لقمانیان، واکنش شدید آقای مهدیکروبی، رییس مجلس ششم، قوه قضاییه را مجبور به آزادی وی کرد. آقای کروبی از پشت تریبون مجلس اعلام کرد که اگر قوه قضاییه لقمانیان را آزاد نکند، او از ریاست مجلس استعفا میدهد. پس از این سخنان، او مجلس را ترک کرد و به منزل خود رفت وگفت، تا زمانی که این نماینده مجلس و دیگر نمایندگان مصونیت نداشته باشند، پا به مجلس نمیگذارد. ساعتی پس از این اعتراض، آقای حسین لقمانیان آزاد شد.
[۲] – در این دیدار که ۱۵ نفر اعضاى شوراى مرکزى کانون اندیشه دانشجوى مسلمان حضور داشتند، آقاى على مقدس، یکى از دانشجویان و دبیر کانون، نتیجه فعالیتهاى فکرى و مطالعاتشان را به تفصیل داد. در بخشی از این گزارش آمده است: «کارى که در بحث رهبرى انجام دادیم، بحث مدل پایدارى است که براى رهبرى ساختیم. اصولاً پایدارى یک نظام وابسته به سه شاخص عمده است: ۱- حقانیت، یعنى آن نظام از نظر عقلى و در جوامع دینى، از نظر دینى حق باشد. مثلاً در جامعه شیعه حق را به امام یا نایب امام مىدهند. ۲- مشروعیت شاخص دیگر است. یعنى مردم آن نظام را براى حاکمیت قبول داشته باشند. ۳- کارایى نظام است؛ یعنى نظام بتواند امورات مردم را اداره بکند. این سه شاخص بحث پایدارى نظام را ایجاد مىکند. در ابتداى انقلاب، حضرت امام هر سه شاخص را داشتند. با شکلى که به وجود آمد، ابعاد مختلف پایدارى رهبرى نظام، دچار خدشه شد.»
منبع: کتاب خاطرات هاشمی در سال ۱۳۷۹؛ «اصلاحات در بحران»
انتهای پیام




