گسترش بیقانونی با کمک به مدرسهی اجباری
«حمید انوری»، خبرنگار انصاف نیوز: بر اساس اصل ۳۰ قانون اساسی؛ مدارس دولتی حق گرفتن پول از دانشآموزان را ندارند، قانونی که بدلایل مختلف از جمله: کمبود بودجهی آموزشوپرورش و سرانهی مدارس در عمل اجرا نمیشود.
به گزارش خبرنگار انصاف نیوز، بنابر گزارشهای مردمی، مسوولان بعضی از مدارس برای جبران کسری بودجهی خود از شیوههای جدیدی از جمله فشار و تحقیر دانشآموزان استفاده میکنند. این منجر به ایجاد مشکلاتی برای کودکان شده است که نه تنها قانون را زیر سوال میبرد بلکه به گسترش بیقانونی در جامعه کمک کرده و روحیهی قانونگریزی را گسترش میدهد. آیا بهتر نیست آموزشوپرورش با توجه به کمبود بودجه، ساز و کاری شفاف برای شهریه در تمامی مدارس و ایجاد چتر قانونی و حمایتی برای کسانی که توانایی مالی ندارند، تعریف کند؟
بیشتر بخوانید:
- آموزش و پرورش و مدارس هم سهمی در فساد دارند؟
- اصل ۳۰ قانون اساسی دروغ است؛ تحصیل رایگان نیست!
- کمک به مدرسه نکنیم، رفتارهای بدی با دانشآموز میشود!
- آقای وزیر! کمک به مدرسه چرا تعارفی و غیرشفاف؟
دولتی شهریه ندارد، اما کمک به مدرسه چرا
سرویس اجتماعی انصاف نیوز برای تهیهی گزارشی میدانی از هرجومرجهایی در زمان ثبت نام و گرفتن شهریه توسط مدارس، به مناطق ۱۱ و ۱۲ آموزشوپرورش مراجعه کرده است که گزارش آن را در ادامه میخوانید:
دبستان دخترانهی ریحانه (دوره اول) است. ابتدا بچههایی که در محدودهی خودشان زندگی میکنند را ثبتنام میکند. مسوول ثبتنام میگوید که اینجا دولتی است و عملا شهریهای ندارد، اما کمک به مدرسه چرا…! این مبلغ بستگی به شرایط مالی دانشآموز دارد، اما میزان کمک به مدرسه بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان است.
کو« سرانه»؟!
در دبستان دخترانهی ایران (دوره اول)، انجمن اولیا سال گذشته مبلغ ۲۰۰ هزار تومان را برای کمک به مدرسه تعیین کرده بود. آنها مبلغی را برای مشارکت مردمی میگیرند چون سرانهای ندارند تا بتوانند مدرسه را بچرخانند.
خانمی که مسوول ثبتنام بود دربارهی اینکه «این دریافتی اجباری است؟»، گفت: نه اختیاری است، اما اگر کمک نکنید نمیتوانیم از برگها کپی یا جشن بگیریم یا جایزه بدهیم. این برگهای که به شما میدهیم، پولش را دیگران دادهاند. بخاطر حلالیت استفاده از وسایل یک حداقلی را باید بدهید.
مدرسهای که خیرش میرسد
در دبستان خیریهی پسرانهی لاهوتی (دوره اول و دوم)، آقایی که مسوول است میگوید که جا نداریم، اما آخر مرداد دوباره سری بزنید. او دربارهی شهریه و اینکه اگر توانایی پرداختش را نداشته باشیم، میگوید که «حداقل ۳۰۰ هزار تومان را باید بدهید، هر کسی بیشتر کمک کرد ممنونش هم هستیم! فعلا بگذار ببنیم ثبتنام میشود یا نه، هنوز نیامده چانه میزنی! اینجا اینطوری نیست که بخواهیم دیگران را اذیت کنیم.»
گویا وضعیت این مدرسه برای دانش آموزان خوب است چون مادر یکی از کودکان گفت که اگر کسی توانایی نداشته باشد با او کنار میآیند، پارسال نتوانستم پولی بدهم، اما اصلا اذیت نکردند.
خودی و غیرخودی
دبیرستان دخترانهی هاجر (دورهی اول)، گویا یکی از بهترین و البته سخت گیرترین مدارس منطقه ۱۲ است. پدر یکی از دانشآموزان گفت که اگر در محدوده باشید ۷۰۰ هزار تومان و اگر خارج از محدوده باشید یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان میگیرند!
چرخیدن چرخ مدرسه
دبیرستان پسرانهی ملکپور (دوره دوم)، شهریهی این مدرسه در طول سال ۳۰۰ هزار تومان است؛ نصفش را هنگام ثبتنام میگیرند، البته ۱۰۰ هزار تومان هم پول لباس است.
یکی از مسوولان مدرسه دربارهی اینکه «اجباری است؟»، میگوید که نیست، اما آموزشوپرورش پولی نمیدهد و با پول شماها باید مدرسه را بچرخانیم.
جا نداریم!
دبستان پسرانهی شهید آسایش؛ این مدرسه هم بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار تومان میگیرد. یکی از مسوولان بدلیل آنچه که او نداشتن جایی در کلاس میگفت، دیگر کسی را ثبتنام نمیکرد، اما در همان حال از مادری خواست تا مبلغ ۵۰ هزار تومان بابت کتاب و بیمه و… با دستگاه کارتخوان پرداخت کند!
چانه نزن
دبیرستان دخترانهی پیام قرآن (دوره اول)، شهریهی پایهی آن ۴۵۰ هزار تومان است و این را بخاطر کلاسهای فوق برنامهای که تشکیل میدهند میگیرند؛ گویا اجباری است!
وقتی که ایستادیم و با مسوول ثبت نام برای شهریه چانه زدیم، گفت: «ثبتنام نداریم میخواهی ثبت نام بکنی؟!، نیست برو…!» مدرسهای دیگر که در همان نواحی بود، بچههایی که خارج از محدوده بود را ثبتنام نمیکرد، اما مادری یه ما گفت که ۲۰۰ هزار تومان بیشتر به عنوان کمک به مدرسه بدهید؛ بعد ثبتنامتان میکنند و ۱۰۰ هزار تومان بدهید تا یک معلم خوب به شما بدهند و سر کلاس «حبیبی» بچه را نیندازند.
مدارس خصولتی
دبستان پسرانهی حضرت ابوالفضل (دوره دوم)، مسوولی در مدرسه گفت که پارسال شهریه اینجا ۳۰۰ هزار تومان بود و امسال ممکن است ۵۰ تا ۱۰۰ تومان اضافه شود.
نکتهی جالب اینجاست که در تابلوی این مدرسه نوشته شده است که «دولتی»، اما یکی از مسوولان این مدرسه گفت: «الان اکثر دولتیها هیات امنایی شده و اینجا هم زیر نظر شهرداری است». او دربارهی اینکه شهریه «اجباری است؟»، تاکید کرد که «بله، آموزشوپرورش کاملا تایید کرده است.»
بیشتر بخوانید:
-
وقتی «کمک به مدرسه» باب شد راه دزدی زیاد میشود!
-
واکنش محمود صادقی به بلبشوی کمک به مدرسه: «ورود میکنیم!»
-
اخذ شهریه به بهانه هیأت امنایی بودن مدرسه خلاف مقررات است
-
با مدیرانی که کمک به مدرسه اجباری بگیرند، برخورد میکنیم
بنا بر این گزارش بهرغم مصاحبههای گاه و بیگاه مسوولان وزارت آموزشوپرورش مبنی بر اجباری نبودن پرداخت کمک به مدرسه یا اینکه اخذ شهریه به بهانهی هیات امنایی بودن خلاف مقررات است، اما در عمل اتفاقات دیگری در حال وقوع است. موضوعی که گویا آموزشوپرورش هم آن را در لفافه قبول کرده است، اما بدلیل ترس از مخالفتهایی که ممکن است علنی شدن آن گریبانگیرشان شود؛ عزمی جدی برای برخورد و درست کردن این وضعیت ندارد.
انتهای پیام
زنده یاد لاهوتی اگر میدانست مدرسه ای که بنا کرده توش معلمی داره که با با تنبیح بدنی و فحاشی اموزش خود را پیش میبره هیچ وقت اقدام به تاسیس مدرسه نمیکرد