فوبیای ریاست مجلس
روزنامه ی «قانون» در یادداشتی بررسی کرده است که چرا درباره تصدی پست ریاست مجلس صرفا بر روی دو گزینه بحث می شود و ۲۸۸ نفر دیگر از نمایندگان در کانون توجه برای تصدی این پست نیستند؟ این موضوع از منظر روانشناسی و رفتارشناسی سیاسی مورد بررسی قرار گرفته شده است.
متن یادداشت علیرضا احمدیان، روانشناس در این روزنامه در پی می آید:
هرچه به پایان عمر سیاسی مجلس نهم شورای اسلامی نزدیک میشویم ، با شروع کار مجلس دهم شورای اسلامی فصل جدیدی از فضای سیاسی و قانونگذاری در کشور آغاز خواهد شد. در همین راستا، با ورود نسل جدیدی از نمایندگان مردم که نمایانگر تقریبی آخرین نسخه از تفکر و ایدههای سیاسی –اجتماعی آنهاست، باید نظارهگر دستاوردهای آتی مجلس شورای اسلامی در تدوین قوانین و زیرساختهای تقنینی باشیم که حافظ حقوق مردم و چشم بصیر نظام جمهوری اسلامی در حفظ دستاوردهای ملی و بینالمللی کشور باشد.از سویی این تازه واردها باید شرافت ملی و بینالمللی نظام را بیشازپیش در دستور کار قرار دهند و به این نکته واقف باشند که تاریخ، رفتارهای این مجلس را همچون سایر ادوار پارلمان در کشور رصد خواهد کرد و هرگونه کاستی را فراموش نمیکند.
چرا فقط دو گزینه!؟
اما آنچه امروز اهمیت بسیار برجستهای حتی بیش از موضوعات و معضلات اجتماعی پیداکرده است، بحث و تبادل نظر راجع به ریاست مجلس آتی است که موضوع طرح آن نیز در این مقطع زمانی غیرمنطقی به نظر نمیرسد. اما اینکه چرا دو گزینه از نمایندگان فقط در سرخط رایزنیها قراردارند، از سوالات پیش آمده است که قصد داریم در این نوشته بررسی کنیم چرا ۲۸۸ نفر دیگر از نمایندگان در کانون توجه برای تصدی این پست نیستند و این موضوع را از منظر روانشناسی و رفتارشناسی سیاسی مورد بررسی قرار خواهیم داد.
اعتماد به نوظهورها
یکی از مباحث مهم روانشناسی سیاسی، مدیریت استعدادها و روانشناسی پرورش نخبگان سیاسی است. روانشناسی مدیریت استعداد در نخبگان اعتقاد دارد فارغ از اسامی ستارهدار و رجال برجسته سیاسی همواره باید میدان برای ورود جوانان و چهرههای نخبه اما گمنام سیاسی هموار باشد و فضای سیاسی کشور بر اعتماد به نفس چهرههای جوان و پدیدههای نوظهور سیاسی بیفزاید و این بسیار ارزشمند است.
لزوم ابراز وجود،حتی روی کاغذ!
شاید برخی معتقد باشند که عرصههای مهم وکلانی مانند ریاست یک قوه، نباید مورد آزمون و خطای پدیدهای نوظهور سیاسی واقع شود ولی در همین موضوع ریاست مجلس، میتوان جو سیاسی حاکم بر فضای لابی و رایزنی نمایندگان را به گونه ای باز و سالم کرد تا چهرههای دیگر نیز حتی روی کاغذ امکان رایزنی و طرح نامشان بهعنوان سایر گزینهها به میان آید.
دو قطبی و کاهش نشاط سیاسی
فضای دوقطبی پیشرو به لحاظ روانشناختی نشاط سیاسی را میکاهد و با مکانیسمی که در ضمیر ناخودآگاه مخاطبان تولید میکند بهنوعی یک سد و مانع روانی برای فضای بازتر رشد سیاسی بهخصوص در نزد مخاطبان جوان در پی خواهد داشت.همانطور که مستحضر هستید بخشی از تلویحات این دوقطبی شدن رفتارهای سیاسی آسیبزا نیز خواهد بود و پیامهایی را در پی دارد که نشان میدهد مدیریت شایسته سالارانه خیلی پررنگ نیست. از بین این ۲۹۰ نماینده، بخشی نخبگان سیاسی و مدیریتی بسیار برجسته هستند. به ویژه اینکه اگر با نگاه قابلیت داشتن و مستعد بودن بنگریم، فردی که بدون پشتوانههای فامیلی و وابستگیهای سیاسی تا مرحله رشد سیاسی و کسب قابلیت استعداد و افتخار نمایندگی مردم ایران رشد کرده، نباید به راحتی نادیده گرفته شود. چه بسا وی باذهنی متفکر و نو که ناشی از ادراک درستتر و واقعیتر از جهان معاصر است بهتر و شایستهتر بتواند مدیریت و هدایت قوه مقننه را به عهده گیرد.
نخبگان،قربانی نامهای برجسته
ما در این مقاله اعتقادداریم اسامی و نامهای برجسته نباید ما را محدود به این سازد که ازمدیریت نخبگان جوان و رجال نو پای کشور غافل شویم. گاهی همانطور که در دوران طلایی دفاع مقدس نیز این را بهطور ملموس مشاهدهکردیم، بدون تعارف در بسیاری از عملیاتها و زمینههای فرماندهی کاری که فرماندهان جوان ما مثل شهید حسن باقری، شهید همت، شهید کاوه و غیره انجام میدادند، بینظیر بود و ما نتیجه موفقیتهای آنها را دیدیم. این اعتماد بزرگان نظام به نیروهای جوان همواره پاسخ مثبتی در پی داشت و نیروی مقدس جوان، اهرم ارزشمند و بازوی الهی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در حساسترین لحظات بودند و درنهایت مشاهده کردیم که جنگ را در استراتژیکترین نقاط دفاع مقدس نخبگان جوانتر مدیریت کردند و به پایان رساندند.
نیازمندان اعتماد به نفس
لذا بهعنوان یک رفتارشناس سیاسی پیشنهاد میدهم حتی اگر در حال حاضر مقدور هم نباشد، چهرههای جوان، اعتمادبهنفس حضور در این عرصه کاندیدا شدن برای ریاست مجلس را اگر هم ندارند، پیدا کنند و به عرصه بیایند، بیشک اعطای اعتمادبهنفس و حرمت نفس دادن به جوانان نخبه سیاسی مجلس دهم برکات روانی مضاعفی را در پی خواهد داشت.
دومینوی انرژی مثبت
با این روند حتی شاید این موج مثبت روانی بتواند زمینههای افسردگی و برخی رفتارهای نابهنجار جوانان را بکاهد. چراکه در نظریه امید میبینیم میدان دادن و ارتقای اعتمادبهنفس یک جوان و چهره جدید سیاسی، مانند پدیده دومینو موج بسیار مثبت و فضای قوت بخش روانی را در پی خواهد داشت.
امید و برکات حضور در صحنه
امید است در بین کاندیداهای عرصه ریاست مجلس شاهد پدیدههای جدید به ویژه چهرههای جوان باشیم که خود باعث تولید و تقویت اعتمادبهنفس سیاسی جوانان برای عرصههای اداره کشور در آینده خواهد بود. حضور جوانان و چهرههای جدید سیاسی، جو دو قطبی سیاسی در عرصه ریاست قوه مقننه را تا حدی خواهد کاست. همواره رفتارهای سیاسی جنبههای مختلف و متنوعی دارند و اینکه یک جوان در خود توانی را ببیند تا در عرصههای مهم ملی اعلان حضور کند، میتواند برکات مهمی را در پی داشته باشد.
علت عدم استقبال از کاندیداتوری ریاست بهارستان را از برخی نمایندگان مجلس جویا شدیم. آنها نیز در پاسخ به «قانون» جواب های مختلفی دادند که در زیر می خوانید:
غلامعلیجعفرزاده، نماینده رشت :کسی باید رئیسشود که توان مدیریت مجلس و رایزنی با مقامات بالاتر را داشته باشد و ازسوی دیگر یک رئیسمجلس باید صلاحیت مدیریت نمایندگان را داشته باشد و کار را به خوبی بشناسد. من با ریاست آقای عارف مخالفم چرا که آقای لاریجانی جایگاه و تجربه ریاست بر مجلس را دارد. این روزها برخی اطرافیان آقای عارف وی را به جلو میرانند که این روند به ضرر ایشان است.
علیمطهری ،نمایندهمردم تهران: من تا امروز تنها برای نواب رئیسی کاندیدا شدم و با توجه به مسائل هنوز برای ریاست مجلس تصمیمی نگرفتم.
نادرقاضی پور،نماینده ارومیه: من باید با توجه به گلیمم پایم را دراز کنم! وقتی آقای لاریجانی هست من اشتباه میکنم بخواهم رئیس مجلس شوم.
احمد شوهانی،نماینده ایلام: ریاست مجلس جایگاه والایی دارد و هر کسی برای ورود به این عرصه پا پیش نمیگذارد و این مسئله سبب میشود تا تنها دو نفر که رهبران جریانهای سیاسی به حساب میآیند وارد صحنه شوند. در همین دوره دهم مجلس ما شاهد آن هستیم که آقای عارف با چهرههای جزو جریان همفکر خود، جلسه میگذارد و با آنها میثاق ریاست امضا میکند و از سوی دیگر آقای لاریجانی نیز هنوز جایگاه ریاست خود را دارد و وارد میدان رقابت شده است، با این روند اگر شخص دیگری وارد میدان هم شود توان مقابله و رقابت با این افراد را ندارد.
کمالالدین پیرموذن،نماینده اردبیل: در این باره فقط باید اشاره کنیم که دلیل عدم ورود افراد به انتخابات رئیس مجلس این است که دو گزینه مطرح از ما و سایر نمایندگان محقتر هستند و اگر قرار باشد بعد از این دو نفر فردی واردعرصه ریاست شود، تاجگردون است.
مهرداد لاهوتی،نماینده لنگرود: این مشکل به سیستم سیاسی کشور باز می گردد. متاسفانه در حال حاضر به دلیل نبود احزاب مناسب این دو نفر از درون جریانهای سیاسی وارد رقابت شده اند و به دلیل خلع حزب این رویه در کشور وجود دارد. به نظر من اگر حزبهای فراگیر و مناسب در کشور وجود داشت، ما امروز شاهد حضور افراد بیشتری به عنوان نامزد ریاست مجلس بودیم.
منصوریآرانی، نماینده کاشان: ویژگیهایی که یک رئیسمجلس به عنوان مسئول یکی از قوای اصلی نظام نیاز دارد، وجهه های مختلفی را در بر میگیرد. به نظر من مدیریت مجلس از اهمیت بالایی برخوردار است و فردی که رئیسمجلس میشود باید بتواند با افراد مختلفی که در این بخش از نظام فعالیتمیکنند، در چارچوب های قانونی برخورد کند. از سوی دیگر شاید بر اساس برخی مصلحتها قرار به تصمیماتی باشد که فقط یک رئیس خوب میتواند بهترین تشخیص را در این بازه زمانی داشته باشد.به نظر من این دو عزیزی که نامزد ریاست شدند،افراد بزرگی هستند و هر یک جایگاه خود را دارد. آقایان لاریجانی و عارف با کمی فاصله هر کدام قابلیت ریاست را دارند.
محمدصالح جوکار، نماینده یزد: افراد بسیاری تلاش دارند تا برای نامزدی ریاست مجلس کاندیدا شوند ولی رای نمیآورند. انتخابات ریاست مجلس و هیات رئیسه بر اساس وزن های سیاسی جریانهایی که وارد بهارستان شدهاند، شکل میگیرد. هرجریانی که تیم قوی تری در وزنکشیهای سیاسی داشته باشد، جایگاه رئیس و هیات رئیسه مجلس سهم آن میشود.البته نباید فراموش کرد گاهی اوقات، این انتخابها تعاملی صورت میگیرد. از سویی نیز باید اشاره شود که تقسیم جایگاهها در مجلس از اقبال بیشتری برخوردار است.
عبدالرضا عزیزی، نماینده شیروان: تا زمانی که باسابقه تر و پیشکسوتتر از ما در مجلس حضور دارد، نباید به عرصه ریاست ورود کرد و باید از بزرگان حمایت کنیم. آنقدر فضا برای فعالیت ما وسیع است که برای همه جایگاه وجود دارد. اگر ما بدانیم که باید در جای خودمان قرار بگیریم همه مشکلات حل میشود!
احمد بخشایش ، نماینده اردستان: ا فرادی که اعتماد به نفس لازم را دارند باید برای انتخابات رئیس مجلس نامزد شوند.ما باید بدانیم در این کشور قحطالرجال نیست. برخی معتقدند،آقای لاریجانی رابطه خوبی با ارکان اصلی نظام دارد و این معیار خوبی برای انتخاب ایشان است در صورتیکه اگر هر شخص دیگری نیز در جایگاه آقای لاریجانی قرار گیرد، میتواند روابط مناسبی با ارکان نظام ایجاد کند و این موضوع عجیبی نیست!به نظر من اگر از میان نمایندگان کسی برای نامزدی ریاست مجلس قدمی بر نمیدارد، برای این است که میترسند رابطهشان با رئیس آینده و هیات رئیسه مجلس خراب شود.از سویی نیز به دلیل آنکه اهرمهای قدرت در مجلس در دستان برخی قرار دارد، به همین دلیل آنها پیروز اصلی انتخابات ریاست مجلس میشوند.
کاریکاتور روزنامه ی قانون: «فرشید رجبعلی»
انتهای پیام
